Sense

1. an opposite party
2. a standing against, resistance

Examples

• οὐ μὴν ἀλλ ὁ Αἰμίλιος ὀρθῶς λογιζόμενος ἀνδρείας καὶ θαρραλεότητος ἀνθρώποις οὐ πρὸς ὅπλα καὶ σαρίσας χρῆσιν εἶναι μόνον, ἀλλὰ πρὸς πᾶσαν ὁμαλῶς τύχης ἀντίστασιν, οὕτως ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε τὴν τῶν παρόντων σύγκρασιν ὥστε τοῖς ἀγαθοῖς τὰ φαῦλα καὶ τὰ οἰκεῖα τοῖς δημοσίοις ἐναφανισθέντα μὴ ταπεινῶσαι τὸ μέγεθος μηδὲ καθυβρίσαι τὸ ἀξίωμα τῆς νίκης, τὸν μέν γε πρότερον τῶν παίδων ἀποθανόντα θάψας εὐθὺς ἐθριάμβευσεν, ὡς λέλεκται: (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 36 1:1)
• ἄλλοι δὲ ἀντίστασιν: (Lycurgus, Speeches, 1:7)
• ἄλλων οἰκείων νουθετούντων τε καὶ κακιζόντων, στάσις δὴ καὶ ἀντίστασις καὶ μάχη ἐν αὐτῷ πρὸς αὑτὸν τότε γίγνεται. (Plato, Republic, book 8 362:1)
• πῶς οὐκ ἂν ἤδη καὶ δικαίῳ μίσει χρῆσθαι κατ αὐτῶν πρὸς τῇ λοιπῇ ὠμότητι καὶ ἔγκλημα τῆς ἀντιστάσεως καὶ ἀντιλογίας ἐπὶ τῇ ἀρχῇ προφερόμενον· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 375:1)

Similar forms

• ἀντιστασιωτῶν (11)
• ἀντιστὰς (7)
• ἀντιστασιώτας (6)
• ἀντιστασιώτης (3)
• ἀντιστάς (2)
• ἀντίστασιν (2)
• ἀντιστάσας (1)
• ἀντιστασιῶται (1)
• ἀντιστάσης (1)
• ἀντιστασιώτην (1)
• ἀντιστᾶσα (1)
• ἀντίστασις (1)
• ἀντιστασιάζων (1)
• ἀντιστάσεως (1)
• ἀντίστασίν (1)
• ἀντιστᾶσι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.