Plato, Laws, book 7 112:

κόρασ μὲν γυμνασίων μετόχουσ οὔσασ ἅμα καὶ μουσικῆσ ζῆν δεῖν, γυναῖκασ δὲ ἀργοὺσ μὲν ταλασίασ, ἀσκητικὸν δέ τινα βίον καὶ οὐδαμῶσ φαῦλον οὐδ’ εὐτελῆ διαπλέκειν, θεραπείασ δὲ καὶ ταμιείασ αὖ καὶ παιδοτροφίασ εἴσ τι μέσον ἀφικνεῖσθαι, τῶν δ’ εἰσ τὸν πόλεμον μὴ κοινωνούσασ, ὥστε οὐδ’ εἴ τίσ ποτε διαμάχεσθαι περὶ πόλεώσ τε καὶ παίδων ἀναγκαία τύχη γίγνοιτο, οὔτ’ ἂν τόξων, ὥσ τινεσ Ἀμαζόνεσ, οὔτ’ ἄλλησ κοινωνῆσαί ποτε βολῆσ μετὰ τέχνησ δυνάμεναι, οὐδὲ ἀσπίδα καὶ δόρυ λαβοῦσαι μιμήσασθαι τὴν θεόν, ὡσ πορθουμένησ αὐταῖσ τῆσ πατρίδοσ γενναίωσ ἀντιστάσασ, φόβον γε, εἰ μηδὲν μεῖζον, πολεμίοισι δύνασθαι παρασχεῖν ἐν τάξει τινὶ κατοφθείσασ;