Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντίστασις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντίστασις

Structure: ἀντιστασι (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. an opposite party
  2. a standing against, resistance

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative ἀντίστασις ἀντιστάσει ἀντιστάσεις
Genitive ἀντιστάσεως ἀντιστάσοιν ἀντιστάσεων
Dative ἀντιστάσει ἀντιστάσοιν ἀντιστάσεσιν*
Accusative ἀντίστασιν ἀντιστάσει ἀντιστάσεις
Vocative ἀντίστασι ἀντιστάσει ἀντιστάσεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν ἀλλ’ ὁ Αἰμίλιοσ ὀρθῶσ λογιζόμενοσ ἀνδρείασ καὶ θαρραλεότητοσ ἀνθρώποισ οὐ πρὸσ ὅπλα καὶ σαρίσασ χρῆσιν εἶναι μόνον, ἀλλὰ πρὸσ πᾶσαν ὁμαλῶσ τύχησ ἀντίστασιν, οὕτωσ ἡρμόσατο καὶ κατεκόσμησε τὴν τῶν παρόντων σύγκρασιν ὥστε τοῖσ ἀγαθοῖσ τὰ φαῦλα καὶ τὰ οἰκεῖα τοῖσ δημοσίοισ ἐναφανισθέντα μὴ ταπεινῶσαι τὸ μέγεθοσ μηδὲ καθυβρίσαι τὸ ἀξίωμα τῆσ νίκησ, τὸν μέν γε πρότερον τῶν παίδων ἀποθανόντα θάψασ εὐθὺσ ἐθριάμβευσεν, ὡσ λέλεκται· (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 36 1:1)
  • ἄλλοι δὲ ἀντίστασιν· (Lycurgus, Speeches, 1:7)
  • ἀλλὰ πλείονασ ἄν τισ εὑρ́οι Συρακουσίουσ νενικημένουσ ὑπ’ αὐτῶν, πρὶν ἐκ θεῶν ὄντωσ ἢ τύχησ ἀντίστασίν τινα γενέσθαι τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐπὶ πλεῖστον αἰρομένοισ δυνάμεωσ. (Plutarch, , chapter 17 5:1)

Synonyms

  1. an opposite party

  2. a standing against

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION