Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναστένω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀναστένω

Structure: ἀνα (Prefix) + στέν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in pres.

Sense

  1. to groan aloud

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστένω ἀναστένεις ἀναστένει
Dual ἀναστένετον ἀναστένετον
Plural ἀναστένομεν ἀναστένετε ἀναστένουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναστένω ἀναστένῃς ἀναστένῃ
Dual ἀναστένητον ἀναστένητον
Plural ἀναστένωμεν ἀναστένητε ἀναστένωσιν*
OptativeSingular ἀναστένοιμι ἀναστένοις ἀναστένοι
Dual ἀναστένοιτον ἀναστενοίτην
Plural ἀναστένοιμεν ἀναστένοιτε ἀναστένοιεν
ImperativeSingular ἀναστένε ἀναστενέτω
Dual ἀναστένετον ἀναστενέτων
Plural ἀναστένετε ἀναστενόντων, ἀναστενέτωσαν
Infinitive ἀναστένειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστενων ἀναστενοντος ἀναστενουσα ἀναστενουσης ἀναστενον ἀναστενοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστένομαι ἀναστένει, ἀναστένῃ ἀναστένεται
Dual ἀναστένεσθον ἀναστένεσθον
Plural ἀναστενόμεθα ἀναστένεσθε ἀναστένονται
SubjunctiveSingular ἀναστένωμαι ἀναστένῃ ἀναστένηται
Dual ἀναστένησθον ἀναστένησθον
Plural ἀναστενώμεθα ἀναστένησθε ἀναστένωνται
OptativeSingular ἀναστενοίμην ἀναστένοιο ἀναστένοιτο
Dual ἀναστένοισθον ἀναστενοίσθην
Plural ἀναστενοίμεθα ἀναστένοισθε ἀναστένοιντο
ImperativeSingular ἀναστένου ἀναστενέσθω
Dual ἀναστένεσθον ἀναστενέσθων
Plural ἀναστένεσθε ἀναστενέσθων, ἀναστενέσθωσαν
Infinitive ἀναστένεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστενομενος ἀναστενομενου ἀναστενομενη ἀναστενομενης ἀναστενομενον ἀναστενομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀνταῦθ’ ὁ παῖσ δύστηνοσ οὔτ’ ὀδυρμάτων ἐλείπετ’ οὐδέν, ἀμφί νιν γοώμενοσ, οὔτ’ ἀμφιπίπτων στόμασιν, ἀλλὰ πλευρόθεν πλευρὰν παρεὶσ ἔκειτο πόλλ’ ἀναστένων, ὥσ νιν ματαίωσ αἰτίᾳ βάλοι κακῇ, κλαίων ὁθούνεκ’ ἐκ δυοῖν ἔσοιθ’ ἅμα, πατρόσ τ’ ἐκείνησ τ’, ὠρφανισμένοσ βίον. (Sophocles, Trachiniae, episode, dialogue 1:18)
  • τί τοὺσ θεοὺσ ὧδ’ ἀναστένων καλεῖσ; (Sophocles, Philoctetes, episode10)

Synonyms

  1. to groan aloud

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION