Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰσχυντέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἰσχυντέος αἰσχυντέα αἰσχυντέον

Structure: αἰσχυντε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)sxu/nomai의 분사형

Sense

  1. one must be ashamed

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αἰσχυντέος αἰσχυντέᾱ αἰσχυντέον
Genitive αἰσχυντέου αἰσχυντέᾱς αἰσχυντέου
Dative αἰσχυντέῳ αἰσχυντέᾱͅ αἰσχυντέῳ
Accusative αἰσχυντέον αἰσχυντέᾱν αἰσχυντέον
Vocative αἰσχυντέε αἰσχυντέᾱ αἰσχυντέον
DualN/A/V αἰσχυντέω αἰσχυντέᾱ αἰσχυντέω
G/D αἰσχυντέοιν αἰσχυντέαιν αἰσχυντέοιν
PluralNominative αἰσχυντέοι αἰσχυντέαι αἰσχυντέα
Genitive αἰσχυντέων αἰσχυντεῶν αἰσχυντέων
Dative αἰσχυντέοις αἰσχυντέαις αἰσχυντέοις
Accusative αἰσχυντέους αἰσχυντέᾱς αἰσχυντέα
Vocative αἰσχυντέοι αἰσχυντέαι αἰσχυντέα
Positive Comparative Superlative
Adjective αἰσχυντέος αἰσχυντέου αἰσχυντεότερος αἰσχυντεοτέρου αἰσχυντεότατος αἰσχυντεοτάτου
Adverb αἰσχυντέως αἰσχυντεότερον αἰσχυντεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδέτερα γὰρ πρακτέα, ὥστ’ οὐκ αἰσχυντέον· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 155:4)
  • ἐννοήσατε δ’, ἔφη, ὡσ εἰ μηδ’ ἐκείνουσ αἰσχυντέον ἦν, οὐδ’ ὣσ ἡμῖν νῦν προσῆκεν οὔτε πλησμονῆσ πω οὔτε μέθησ· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 46:1)

Synonyms

  1. one must be ashamed

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION