Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰολίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰολίζω

Structure: αἰολίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Ai)oleu/s

Sense

  1. to speak Aeolian

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰολίζω αἰολίζεις αἰολίζει
Dual αἰολίζετον αἰολίζετον
Plural αἰολίζομεν αἰολίζετε αἰολίζουσιν*
SubjunctiveSingular αἰολίζω αἰολίζῃς αἰολίζῃ
Dual αἰολίζητον αἰολίζητον
Plural αἰολίζωμεν αἰολίζητε αἰολίζωσιν*
OptativeSingular αἰολίζοιμι αἰολίζοις αἰολίζοι
Dual αἰολίζοιτον αἰολιζοίτην
Plural αἰολίζοιμεν αἰολίζοιτε αἰολίζοιεν
ImperativeSingular αἰόλιζε αἰολιζέτω
Dual αἰολίζετον αἰολιζέτων
Plural αἰολίζετε αἰολιζόντων, αἰολιζέτωσαν
Infinitive αἰολίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰολιζων αἰολιζοντος αἰολιζουσα αἰολιζουσης αἰολιζον αἰολιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰολίζομαι αἰολίζει, αἰολίζῃ αἰολίζεται
Dual αἰολίζεσθον αἰολίζεσθον
Plural αἰολιζόμεθα αἰολίζεσθε αἰολίζονται
SubjunctiveSingular αἰολίζωμαι αἰολίζῃ αἰολίζηται
Dual αἰολίζησθον αἰολίζησθον
Plural αἰολιζώμεθα αἰολίζησθε αἰολίζωνται
OptativeSingular αἰολιζοίμην αἰολίζοιο αἰολίζοιτο
Dual αἰολίζοισθον αἰολιζοίσθην
Plural αἰολιζοίμεθα αἰολίζοισθε αἰολίζοιντο
ImperativeSingular αἰολίζου αἰολιζέσθω
Dual αἰολίζεσθον αἰολιζέσθων
Plural αἰολίζεσθε αἰολιζέσθων, αἰολιζέσθωσαν
Infinitive αἰολίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰολιζομενος αἰολιζομενου αἰολιζομενη αἰολιζομενης αἰολιζομενον αἰολιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾐόλιζον ᾐόλιζες ᾐόλιζεν*
Dual ᾐολίζετον ᾐολιζέτην
Plural ᾐολίζομεν ᾐολίζετε ᾐόλιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾐολιζόμην ᾐολίζου ᾐολίζετο
Dual ᾐολίζεσθον ᾐολιζέσθην
Plural ᾐολιζόμεθα ᾐολίζεσθε ᾐολίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μήτε σύντονον δίωκε μήτε τὰν ἀνειμέναν Ιἀστὶ μοῦσαν, ὁ ἀλλὰ τὰν μέσαν νεῶν ἄρουραν αἰόλιζε τῷ μέλει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 19 3:4)
  • περὶ δὲ τοῦ ποταμοῦ φράσασ ἡμῖν ὅτι οὐ Σκάμανδροσ ἀλλὰ Ξάνθοσ λέγοιτο παρὰ τοῖσ θεοῖσ, αὐτὸσ οὕτωσ ἤδη ἐν τοῖσ ἔπεσιν ὀνομάζει, ὡσ οὐ μόνον ἐξὸν αὐτῷ τὰσ ἄλλασ γλώττασ μιγνύειν τὰσ τῶν Ἑλλήνων, καὶ ποτὲ μὲν αἰολίζειν, ποτὲ δὲ δωρίζειν, ποτὲ δὲ ἰάζειν, ἀλλὰ καὶ διαστὶ διαλέγεσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 28:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION