뜻

1. a telling, narrating, telling

예문

• ὁ δὲ οὐ ταῦτα λέγει εὐθύς, ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν ἐξ ἧς ἤρξατο ταῦτα γίνεσθαι, δοκεῖ δὲ τὸ τοιοῦτο ἀφήγησις εἶναι μᾶλλον. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 18:8)

  (아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter 2 18:8)

• ἐπὶ μὲν δὴ τούτων τῶν ὑπάτων οὐδὲν ἐπράχθη Ῥωμαίοις διὰ τὰς νόσους οὔτε πολεμικὸν οὔτε πολιτικὸν εἰς ἱστορίας ἀφήγησιν ἐλθεῖν ἄξιον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 53 11:3)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 53 11:3)

• διέξειμι δ αὐτοῦ τὰς πράξεις τάς τε πολιτικας καὶ τὰς κατὰ πολέμους, ὧν καὶ λόγον ἄν τις ἐν ἱστορίας ἀφηγήσει ποιήσαιτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 7 1:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 7 1:2)

• ἀλλ᾿ ἐμοὶ Πτολεμαῖός τε καὶ Ἀριστόβουλος πιστότεροι ἔδοξαν ἐς τὴν ἀφήγησιν, ὁ μὲν ὅτι συνεστράτευσε βασιλεῖ Ἀλεξάνδρῳ, Ἀριστόβουλος, Πτολεμαῖος δὲ πρὸς τῷ ξυστρατεῦσαι ὅτι καὶ αὐτῷ βασιλεῖ ὄντι αἰσχρότερον ἢ τῳ ἄλλῳ ψεύσασθαι ἦν: (Arrian, Anabasis, book 1, chapter pr 2:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 1, chapter pr 2:2)

• οὕτως οὐδὲ οἱ πάνυ πιστοὶ ἐς τὴν ἀφήγησιν καὶ ξυγγενόμενοι ἐν τῷ τότε Ἀλεξάνδρῳ ὑπὲρ τῶν γνωρίμων τε καὶ οὐ λαθόντων σφᾶς ὅπως ἐπράχθη ξύμφωνα ἀνέγραψαν. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 14 3:2)

  (아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 14 3:2)

• σκιδναμένων δὲ ἑτέρων ἐφ ἑτέροις, οὐ γὰρ εἰς ἕνα ἔκειτο πᾶσιν ἀφήγησις, Σίμων ἀνὴρ γένος Ἐσσαῖος ἀσφάλειαν αἰτησάμενος, μεταβολὴν πραγμάτων ἔλεγεν Ἀρχελάῳ φέρειν τὴν ὄψιν οὐκ ἐπ ἀγαθοῖς πράγμασιν: (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 418:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 418:1)

유사 형태

• ἀφήγησιν (16)
• ἀφηγήσομαι (11)
• ἀφηγήσασθαι (9)
• ἀφηγήσατο (5)
• ἀφηγήσεως (4)
• ἀφηγήσει (2)
• ἀφηγήσαντο (2)
• ἀφήγησις (2)
• ἀφηγήσῃ (1)
• ἀφήγησαι (1)
• ἀφηγήσησθε (1)
• ἀφηγήσεσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.