Διομήδης
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
Διομήδης
Διομήδες
Structure:
Διομηδη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- Jove-counselled;, Diomedes.
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "σπουδάζων δὲ τούτων Ὅμηρον εὑρετὴν ἀποδείκνυσι καί φησι τὸν μὲν Ἕκτορα γιγνώσκειν ἑαυτόν, τοῖσ γὰρ ἄλλοισ ἐπιτιθέμενοσ Αἰάντοσ ἀλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο τὸν δ’ Ὀδυσσέα τοῦ μηδὲν ἄγαν ἐπαινέτην τῷ Διομήδει παρακελεύεσθαι Τυδείδη, μήτ’ ἄρ’ με μάλ’ αἴνεε μήτε τι νείκει τὴν δ’ ἐγγύην οἱ μὲν ἄλλοι λοιδορεῖν αὐτὸν ὡσ πρᾶγμα δείλαιον καὶ μάταιον οἰόνται λέγοντα δειλαί τοι δειλῶν γε καὶ ἐγγύαι ἐγγυάασθαι, Χερσίασ δ’ οὑτοσί φησι τὴν Ἄτην ὑπὸ τοῦ Διὸσ ῥιφῆναι τῇ ἐγγύῃ παραγιγνομένην ἣν ἐγγυησάμενοσ ὁ Ζεὺσ ἐσφάλη περὶ τῆσ τοῦ Ἡρακλέουσ γενέσεωσ. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 21 10:3)
- ὁ δὲ τὰ αὑτοῦ διδούσ, ὥσπερ Ὅμηρόσ φησι δοῦναι τὸν Γλαῦκον τῷ Διομήδει χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοι’ ἐννεαβοίων, οὐκ ἀδικεῖται· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 125:4)
- ἀλλὰ δοκεῖ μοι, ὥσπερ τῷ Διομήδει φησὶν τὴν Ἀθηνᾶν Ὅμηροσ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἀφελεῖν τὴν ἀχλύν,ὄφρ’ εὖ γιγνώσκοι ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα, οὕτω καὶ σοὶ δεῖν ἀπὸ τῆσ ψυχῆσ πρῶτον τὴν ἀχλὺν ἀφελόντα, ἣ νῦν παροῦσα τυγχάνει, τὸ τηνικαῦτ’ ἤδη προσφέρειν δι’ ὧν μέλλεισ γνώσεσθαι ἠμὲν κακὸν ἠδὲ καὶ ἐσθλόν. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 77:5)
- τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τῷ μὲν Ἀγαμέμνονι χαρίζεταί τινα ἀριστείαν ἀνόνητον καὶ τῷ Διομήδει καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ , καὶ τὸν Αἰάντά φησι μάχεσθαι προθύμωσ, εὐθὺσ δὲ τοὺσ Τρῶασ ἐπικρατῆσαι καὶ τὸν Ἕκτορα ἐλαύνειν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὰσ ναῦσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 107:1)
- Διομήδει μὲν γὰρ καὶ Ἀργείων τοῖσ σὺν αὐτῷ οὐδεμίαν ἔτι γενέσθαι πρὸσ Αἰνείαν λέγεται μάχην· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 11:2)
- ἔνθ’ αὖ Τυδεί̈δῃ Διομήδεϊ Παλλὰσ Ἀθήνη δῶκε μένοσ καὶ θάρσοσ, ἵν’ ἔκδηλοσ μετὰ πᾶσιν Ἀργείοισι γένοιτο ἰδὲ κλέοσ ἐσθλὸν ἄροιτο· (Homer, Iliad, Book 5 2:1)