Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:

(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 2:)

τί δ’ ἂν φοβοῖτ’ ἄνθρωποσ ᾧ τὰ τῆσ τύχησ κρατεῖ, πρόνοια δ’ ἐστὶν οὐδενὸσ σαφήσ; εἰκῆ κράτιστον ζῆν, ὅπωσ δύναιτό τισ. σὺ δ’ εἰσ τὰ μητρὸσ μὴ φοβοῦ νυμφεύματα· πολλοὶ γὰρ ἤδη κἀν ὀνείρασιν βροτῶν μητρὶ ξυνηυνάσθησαν. ἀλλὰ ταῦθ’ ὅτῳ παρ’ οὐδέν ἐστι, ῥᾷστα τὸν βίον φέρει. καλῶσ ἅπαντα ταῦτ’ ἂν ἐξείρητό σοι, εἰ μὴ ’κύρει ζῶσ’ ἡ τεκοῦσα· νῦν δ’ ἐπεὶ ζῇ, πᾶσ’ ἀνάγκη, κεἰ καλῶσ λέγεισ, ὀκνεῖν. καὶ μὴν μέγασ γ’ ὀφθαλμὸσ οἱ πατρὸσ τάφοι. μέγασ, ξυνίημ’· ἀλλὰ τῆσ ζώσησ φόβοσ. ποίασ δὲ καὶ γυναικὸσ ἐκφοβεῖσθ’ ὕπερ; Μερόπησ, γεραιέ, Πόλυβοσ ἧσ ᾤκει μέτα. τί δ’ ἔστ’ ἐκείνησ ὑμὶν ἐσ φόβον φέρον; θεήλατον μάντευμα δεινόν, ὦ ξένε. ἦ ῥητόν; ἢ οὐχὶ θεμιτὸν ἄλλον εἰδέναι; μάλιστά γ’· εἶπε γάρ με Λοξίασ ποτὲ χρῆναι μιγῆναι μητρὶ τἠμαυτοῦ τό τε πατρῷον αἷμα χερσὶ ταῖσ ἐμαῖσ ἑλεῖν. ὧν οὕνεχ’ ἡ Κόρινθοσ ἐξ ἐμοῦ πάλαι μακρὰν ἀπῳκεῖτ’· εὐτυχῶσ μέν, ἀλλ’ ὅμωσ τὰ τῶν τεκόντων ὄμμαθ’ ἥδιστον βλέπειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION