Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 1:)

τοιαῦτ’ ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι λύγδην ἔκλαιον πάντεσ. ὡσ δὲ πρὸσ τέλοσ γόων ἀφίκοντ’ οὐδ’ ἔτ’ ὠρώρει βοή, ἦν μὲν σιωπή· φθέγμα δ’ ἐξαίφνησ τινὸσ θώϋξεν αὐτόν, ὥστε πάντασ ὀρθίασ στῆσαι φόβῳ δείσαντασ ἐξαίφνησ τρίχασ, καλεῖ γὰρ αὐτὸν πολλὰ πολλαχῇ θεόσ· ὦ οὗτοσ οὗτοσ, Οἰδίπουσ, τί μέλλομεν χωρεῖν; πάλαι δὴ τἀπὸ σοῦ βραδύνεται. ὁ δ’ ὡσ ἐπῄσθετ’ ἐκ θεοῦ καλούμενοσ, αὐδᾷ μολεῖν οἱ γῆσ ἄνακτα Θησέα. κἀπεὶ προσῆλθεν, εἶπεν· ὦ φίλον κάρα, δόσ μοι χερὸσ σῆσ πίστιν ὁρκίαν τέκνοισ, ὑμεῖσ τε, παῖδεσ, τῷδε· καὶ καταίνεσον μήποτε προδώσειν τάσδ’ ἑκών, τελεῖν δ’ ὅσ’ ἂν μέλλῃσ φρονῶν εὖ ξυμφέροντ’ αὐτοῖσ ἀεί. ὁ δ’, ὡσ ἀνὴρ γενναῖοσ, οὐκ οἴκτου μέτα κατῄνεσεν τάδ’ ὁρ́κιοσ δράσειν ξένῳ. ὅπωσ δὲ ταῦτ’ ἔδρασεν, εὐθὺσ Οἰδίπουσ ψαύσασ ἀμαυραῖσ χερσὶν ὧν παίδων λέγει· ὦ παῖδε, τλάσασ χρὴ τὸ γενναῖον φρενὶ χωρεῖν τόπων ἐκ τῶνδε, μηδ’ ἃ μὴ θέμισ λεύσσειν δικαιοῦν μηδὲ φωνούντων κλύειν, ἀλλ’ ἑρ́πεθ’ ὡσ τάχιστα· πλὴν ὁ κύριοσ Θησεὺσ παρέστω μανθάνων τὰ δρώμενα. τοσαῦτα φωνήσαντοσ εἰσηκούσαμεν ξύμπαντεσ· ἀστακτὶ δὲ σὺν ταῖσ παρθένοισ στένοντεσ ὡμαρτοῦμεν. ὡσ δ’ ἀπήλθομεν, χρόνῳ βραχεῖ στραφέντεσ ἐξαπείδομεν τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ’ ἔτι, ἄνακτα δ’ αὐτὸν ὀμμάτων ἐπίσκιον χεῖρ’ ἀντέχοντα κρατόσ, ὡσ δεινοῦ τινοσ φόβου φανέντοσ οὐδ’ ἀνασχετοῦ βλέπειν. ἔπειτα μέντοι βαιὸν οὐδὲ σὺν χρόνῳ ὁρῶμεν αὐτὸν γῆν τε προσκυνοῦνθ’ ἅμα καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ λόγῳ. μόρῳ δ’ ὁποίῳ κεῖνοσ ὤλετ’, οὐδ’ ἂν εἷσ θνητῶν φράσειε, πλὴν τὸ Θησέωσ κάρα. οὐ γάρ τισ αὐτὸν οὔτε πυρφόροσ θεοῦ κεραυνὸσ ἐξέπραξεν οὔτε ποντία θύελλα κινηθεῖσα τῷ τότ’ ἐν χρόνῳ, ἀλλ’ ἤ τισ ἐκ θεῶν πομπὸσ ἢ τὸ νερτέρων εὔνουν διαστὰν γῆσ ἀλύπητον βάθρον. ἁνὴρ γὰρ οὐ στενακτὸσ οὐδὲ σὺν νόσοισ ἀλγεινὸσ ἐξεπέμπετ’, ἀλλ’ εἴ τισ βροτῶν θαυμαστόσ. εἰ δὲ μὴ δοκῶ φρονῶν λέγειν, οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν. ποῦ δ’ αἵ τε παῖδεσ χοἰ προπέμψαντεσ φίλων; αἵδ’ οὐχ ἑκάσ· γόων γὰρ οὐκ ἀσήμονεσ φθόγγοι σφε σημαίνουσι δεῦρ’ ὁρμωμένασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION