Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 6:

ὦ λῆμ’ ἀναιδέσ, τοῦ καθυβρίζειν δοκεῖσ, πότερον ἐμοῦ γέροντοσ ἢ σαυτοῦ, τόδε; ὅστισ φόνουσ μοι καὶ γάμουσ καὶ συμφορὰσ τοῦ σοῦ διῆκασ στόματοσ, ἃσ ἐγὼ τάλασ ἤνεγκον ἄκων· θεοῖσ γὰρ ἦν οὕτω φίλον, τάχ’ ἄν τι μηνίουσιν εἰσ γένοσ πάλαι. ἐπεὶ καθ’ αὑτόν γ’ οὐκ ἂν ἐξεύροισ ἐμοὶ ἁμαρτίασ ὄνειδοσ οὐδέν, ἀνθ’ ὅτου τάδ’ εἰσ ἐμαυτὸν τοὺσ ἐμούσ θ’ ἡμάρτανον. ἐπεὶ δίδαξον, εἴ τι θέσφατον πατρὶ χρησμοῖσιν ἱκνεῖθ’ ὥστε πρὸσ παίδων θανεῖν, πῶσ ἂν δικαίωσ τοῦτ’ ὀνειδίζοισ ἐμοί, ὃσ οὔτε βλάστασ πω γενεθλίουσ πατρόσ, οὐ μητρὸσ εἶχον, ἀλλ’ ἀγέννητοσ τότ’ ἦ; εἰ δ’ αὖ φανεὶσ δύστηνοσ, ὡσ ἐγὼ ’φάνην, ἐσ χεῖρασ ἦλθον πατρὶ καὶ κατέκτανον, μηδὲν ξυνιεὶσ ὧν ἔδρων εἰσ οὕσ τ’ ἔδρων, πῶσ ἂν τό γ’ ἆκον πρᾶγμ’ ἂν εἰκότωσ ψέγοισ; μητρὸσ δέ, τλῆμον, οὐκ ἐπαισχύνει γάμουσ οὔσησ ὁμαίμου σῆσ μ’ ἀναγκάζων λέγειν, οἱούσ ἐρῶ τάχ’· οὐ γὰρ οὖν σιγήσομαι, σοῦ γ’ εἰσ τόδ’ ἐξελθόντοσ ἀνόσιον στόμα. ἔτικτε γάρ μ’ ἔτικτεν, ὤμοι μοι κακῶν, οὐκ εἰδότ’ οὐκ εἰδυῖα, καὶ τεκοῦσά με, αὑτῆσ ὄνειδοσ παῖδασ ἐξέφυσέ μοι. ἀλλ’ ἓν γὰρ οὖν ἔξοιδα, σὲ μὲν ἑκόντ’ ἐμὲ κείνην τε ταῦτα δυσστομεῖν· ἐγὼ δέ νιν ἄκων ἔγημα φθέγγομαί τ’ ἄκων τάδε. ἀλλ’ οὐ γὰρ οὔτ’ ἐν τοῖσδ’ ἁλώσομαι κακὸσ γάμοισιν οὔθ’ οὓσ αἰὲν ἐμφορεῖσ σύ μοι φόνουσ πατρῴουσ ἐξονειδίζων πικρῶσ. ἓν γάρ μ’ ἄμειψαι μοῦνον ὧν σ’ ἀνιστορῶ. εἴ τισ σὲ τὸν δίκαιον αὐτίκ’ ἐνθάδε κτείνοι παραστάσ, πότερα πυνθάνοι’ ἂν εἰ πατήρ σ’ ὁ καίνων ἢ τίνοι’ ἂν εὐθέωσ; δοκῶ μέν, εἴπερ ζῆν φιλεῖσ, τὸν αἴτιον τίνοι’ ἂν οὐδὲ τοὔνδικον περιβλέποισ. τοιαῦτα μέντοι καὐτὸσ εἰσέβην κακά, θεῶν ἀγόντων· οἷσ ἐγὼ οὐδὲ τὴν πατρὸσ ψυχὴν ἂν οἶμαι ζῶσαν ἀντειπεῖν ἐμοί. σὺ δ’, εἶ γὰρ οὐ δίκαιοσ, ἀλλ’ ἅπαν καλὸν λέγειν νομίζων ῥητὸν ἄρρητόν τ’ ἔποσ, τοιαῦτ’ ὀνειδίζεισ με τῶνδ’ ἐναντίον. καί σοι τὸ Θησέωσ ὄνομα θωπεῦσαι καλόν, καὶ τὰσ Ἀθήνασ, ὡσ κατῴκηνται καλῶσ· κᾆθ’ ὧδ’ ἐπαινῶν πολλὰ τοῦδ’ ἐκλανθάνει, ὁθούνεκ’ εἴ τισ γῆ θεοὺσ ἐπίσταται τιμαῖσ σεβίζειν, ἥδε τοῦθ’ ὑπερφέρει· ἀφ’ ἧσ σὺ κλέψασ τὸν ἱκέτην γέροντ’ ἐμὲ αὐτόν τ’ ἐχειροῦ τὰσ κόρασ τ’ οἴχει λαβών. ἀνθ’ ὧν ἐγὼ νῦν τάσδε τὰσ θεὰσ ἐμοὶ καλῶν ἱκνοῦμαι καὶ κατασκήπτω λιταῖσ ἐλθεῖν ἀρωγοὺσ ξυμμάχουσ θ’, ἵν’ ἐκμάθῃσ οἱών ὑπ’ ἀνδρῶν ἥδε φρουρεῖται πόλισ.