Sophocles, episode 3:

ἄκουε δή νυν ᾗ βεβούλευμαι ποεῖν.? παρουσίαν μὲν οἶσθα καὶ σύ που φίλων ὡς οὔτις ἡμῖν ἔστιν, ἀλλ Αἵδης λαβὼν ἀπεστέρηκε καὶ μόνα λελείμμεθον. ἐγὼ δ ἑώς μὲν τὸν κασίγνητον βίῳ θάλλοντ ἔτ εἰσήκουον, εἶχον ἐλπίδας φόνου ποτ αὐτὸν πράκτορ ἵξεσθαι πατρός: νῦν δ ἡνίκ οὐκέτ ἔστιν, εἰς σὲ δὴ βλέπω, ὅπως τὸν αὐτόχειρα πατρῴου φόνου ξὺν τῇδ ἀδελφῇ μὴ κατοκνήσεις κτανεῖν Αἴγισθον: οὐδὲν γάρ σε δεῖ κρύπτειν μ ἔτι. ποῖ γὰρ μενεῖς ῥᾴθυμος, εἰς τίν ἐλπίδων βλέψας ἔτ ὀρθήν· ᾗ πάρεστι μὲν στένειν πλούτου πατρῴου κτῆσιν ἐστερημένῃ, πάρεστι δ ἀλγεῖν ἐς τοσόνδε τοῦ χρόνου ἄλεκτρα γηράσκουσαν ἀνυμέναιά τε. καὶ τῶνδε μέντοι μηκέτ ἐλπίσῃς ὅπως τεύξει ποτ: οὐ γὰρ ὧδ ἄβουλός ἐστ ἀνὴρ Αἴγισθος ὥστε σόν ποτ ἢ κἀμὸν γένος βλαστεῖν ἐᾶσαι, πημονὴν αὑτῷ σαφῆ. ἀλλ ἢν ἐπίσπῃ τοῖς ἐμοῖς βουλεύμασιν, πρῶτον μὲν εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω θανόντος οἴσει τοῦ κασιγνήτου θ ἅμα: ἔπειτα δ, ὥσπερ ἐξέφυς, ἐλευθέρα καλεῖ τὸ λοιπὸν καὶ γάμων ἐπαξίων τεύξει: φιλεῖ γὰρ πρὸς τὰ χρηστὰ πᾶς ὁρᾶν. λόγων γε μὴν εὔκλειαν οὐχ ὁρᾷς ὅσην σαυτῇ τε κἀμοὶ προσβαλεῖς πεισθεῖς ἐμοί· τίς γάρ ποτ ἀστῶν ἢ ξένων ἡμᾶς ἰδὼν τοιοῖσδ ἐπαίνοις οὐχὶ δεξιώσεται: ἴδεσθε τώδε τὼ κασιγνήτω, φίλοι, ὣ τὸν πατρῷον οἶκον ἐξεσωσάτην, ὣ τοῖσιν ἐχθροῖς εὖ βεβηκόσιν ποτὲ ψυχῆς ἀφειδήσαντε προὐστήτην φόνου: τούτω φιλεῖν χρή, τώδε χρὴ πάντας σέβειν, τώδ ἔν θ ἑορταῖς ἔν τε πανδήμῳ πόλει τιμᾶν ἅπαντας οὕνεκ ἀνδρείας χρεών. τοιαῦτά τοι νὼ πᾶς τις ἐξερεῖ βροτῶν, ζώσαιν θανούσαιν θ ὥστε μὴ κλιπεῖν κλέος. ἀλλ, ὦ φίλη, πείσθητι, συμπόνει πατρί, σύγκαμν ἀδελφῷ, παῦσον ἐκ κακῶν ἐμέ, παῦσον δὲ σαυτήν, τοῦτο γιγνώσκους ὅτι ζῆν αἰσχρὸν αἰσχρῶς τοῖς καλῶς πεφυκόσιν.?