Plutarch, De fraterno amore, section 2 6:

οἱ γὰρ δὴ τρισώματοι καὶ ἑκατόγχειρεσ, εἴπερ ἐγένοντο, συμφυεῖσ ὄντεσ πᾶσι τοῖσ μέρεσιν, οὐδὲν ἐκτὸσ αὐτῶν οὐδὲ χωρὶσ ἐδύναντο ποιεῖν· ὃ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὑπάρχει, καὶ μένειν καὶ ἀποδημεῖν ἅμα καὶ πολιτεύεσθαι καὶ γεωργεῖν δυναμένοισ δι’ ἀλλήλων, ἄνπερ ἣν ἡ φύσισ ἔδωκεν εὐνοίασ καὶ συμφωνίασ ἀρχὴν φυλάττωσιν εἰ δὲ μή, ποδῶν οὐθέν, οἶμαι, διοίσουσιν ἀλλήλουσ ὑποσκελιζόντων καὶ δακτύλων ἐμπλεκομένων καὶ διαστρεφομένων παρὰ φύσιν ὑπ’ ἀλλήλων.