Plutarch, De E apud Delphos, section 13

(플루타르코스, De E apud Delphos, section 13)

"ὦ Εὔστροφε, πεπόνθαμεν, ὀλίγου παρελθόντεσ τὸν Ὅμηρον, ὡσ οὐχὶ πρῶτον εἰσ πέντε νείμαντα μερίδασ τὸν κόσμον, ὃσ τὰσ μὲν ἐν μέσῳ τρεῖσ ἀποδέδωκε τοῖσ τρισὶ θεοῖσ, δύο δὲ τὰσ ἄκρασ ὄλυμπον καὶ γῆν, ὧν ἡ μέν ἐστι τῶν κάτω πέρασ ἡ δὲ τῶν ἄνω, κοινὰσ καὶ ἀνεμήτουσ ἀφῆκεν. "ἀλλ’ ἀνοιστέοσ ὁ λόγοσ ὡσ Εὐριπίδησ φησίν. οἱ γὰρ τὴν τετράδα σεμνύναντεσ οὐ φαύλωσ διδάσκουσιν , ὅτι τῷ ταύτησ λόγῳ πᾶν σῶμα γένεσιν ἔσχηκεν. "ἐπεὶ γὰρ ἐν μήκει καὶ πλάτει βάθοσ λαβόντι πᾶν τὸ στερεόν ἐστι, καὶ μήκουσ μὲν προϋφίσταται στιγμὴ κατὰ μονάδα ταττομένη, μῆκοσ δ’ ἀπλατὲσ ἡ γραμμὴ καλεῖται καὶ μῆκοσ ἐστιν, ἡ δ’ ἐπὶ πλάτοσ γραμμῆσ κίνησισ ἐπιφανείασ γένεσιν ἐν τριάδι παρέσχε, βάθουσ δὲ τούτοισ προσγενομένου διὰ τεττάρων εἰσ στερεὸν ἡ αὔξησισ προβαίνει· "παντὶ δῆλον, ὅτι μέχρι δεῦρο τὴν φύσιν ἡ τετρὰσ προαγαγοῦσα, μέχρι τοῦ σῶμα τελειῶσαι καὶ παρασχεῖν ἁπτὸν ὄγκον καὶ ἀντίτυπον, εἶτ’ ἀπολέλοιπεν ἐνδεᾶ τοῦ μεγίστου. "τὸ γὰρ ἄψυχον ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ὀρφανὸν καὶ ἀτελὲσ καὶ πρὸσ οὐδ’ ὁτιοῦν, μὴ χρωμένησ ψυχῆσ, ἐπιτήδειον· "ἡ δὲ τὴν ψυχὴν ἐμποιοῦσα κίνησισ ἢ διάθεσισ, μεταβολῇ διὰ πέντε γιγνομένη, τῇ φύσει τὸ τέλειον ἀποδίδωσι, καὶ τοσούτῳ κυριώτερον ἔχει τῆσ τετράδοσ λόγον, ὅσῳ τιμῇ διαφέρει τοῦ ἀψύχου τὸ ζῷον. "ἔτι δ’ ἰσχύσασα μᾶλλον ἡ τῶν πέντε συμμετρία καὶ δύναμισ οὐκ εἰάσεν εἰσ ἄπειρα γένη προελθεῖν τὸ ἔμψυχον, ἀλλὰ πέντε τῶν ζώντων ἁπάντων ἰδέασ παρέσχεν. "εἰσὶ γὰρ θεοὶ δήπου καὶ δαίμονεσ καὶ ἡρ́ωεσ καὶ μετὰ τούτουσ τὸ τέταρτον ἄνθρωποι γένοσ, ἔσχατον δὲ καὶ πέμπτον τὸ ἄλογον καὶ θηριῶδεσ; ". ἔτι δ’ εἰ τὴν ψυχὴν αὐτὴν κατὰ φύσιν διαιροῖσ, πρῶτον αὐτῆσ καὶ ἀμαυρότατόν ἐστι τὸ θρεπτικὸν δεύτερον δὲ τὸ αἰσθητικὸν, εἶτα τὸ ἐπιθυμητικὸν εἶτ’ ἐπὶ τούτῳ τὸ θυμοειδέσ· "εἰσ δὲ τὴν τοῦ λογιστικοῦ δύναμιν ἐξικομένη καὶ τελεώσασα τὴν φύσιν ὥσπερ ἐν ἄκρῳ τῷ πέμπτῳ καταπέπαυται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION