Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 112:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 112:)

ὅπερ μέντοι λέγω, διέστηκε μὲν οὕτω φύσει, ἅτε δ’ ἐγγὺσ ὄντων φύρονται ἐν τῷ αὐτῷ καὶ περὶ ταὐτὰ σοφισταὶ καὶ ῥήτορεσ, καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι χρήσονται οὔτε αὐτοὶ ἑαυτοῖσ οὔτε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τούτοισ. καὶ γὰρ ἄν, εἰ μὴ ἡ ψυχὴ τῷ σώματι ἐπεστάτει, ἀλλ’ αὐτὸ αὑτῷ, καὶ μὴ ὑπὸ ταύτησ κατεθεωρεῖτο καὶ διεκρίνετο ἥ τε ὀψοποιικὴ καὶ ἡ ἰατρική, ἀλλ’ αὐτὸ τὸ σῶμα ἔκρινε σταθμώμενον ταῖσ χάρισι ταῖσ πρὸσ αὑτό, τὸ τοῦ Ἀναξαγόρου ἂν πολὺ ἦν, ὦ φίλε Πῶλε ‐ σὺ γὰρ τούτων ἔμπειροσ ‐ ὁμοῦ ἂν πάντα χρήματα ἐφύρετο ἐν τῷ αὐτῷ, ἀκρίτων ὄντων τῶν τε ἰατρικῶν καὶ ὑγιεινῶν καὶ ὀψοποιικῶν. ὃ μὲν οὖν ἐγώ φημι τὴν ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοασ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION