Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 449:

ἐοίκέ γε. περὶ δέ γε ταύτησ τῆσ πράξεωσ, ὅντιν’ ἄν τισ τρόπον ὡσ βέλτιστοσ εἰή καὶ ἄριστα τὴν αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ ἢ πόλιν, αἰσχρὸν νενόμισται μὴ φάναι συμβουλεύειν, ἐὰν μή τισ αὐτῷ ἀργύριον διδῷ. ἦ γάρ; ναί. δῆλον γὰρ ὅτι τοῦτο αἴτιόν ἐστιν, ὅτι μόνη αὕτη τῶν εὐεργεσιῶν τὸν εὖ παθόντα ἐπιθυμεῖν ποιεῖ ἀντ’ εὖ ποιεῖν, ὥστε καλὸν δοκεῖ τὸ σημεῖον εἶναι, εἰ εὖ ποιήσασ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν ἀντ’ εὖ πείσεται· εἰ δὲ μή, οὔ. ἔστι ταῦτα οὕτωσ ἔχοντα;