Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 443:

ἐοίκά γε· νῦν γοῦν συχνοὺσ τείνω τῶν λόγων, ἐπειδή μοι οὐκ ἐθέλεισ ἀποκρίνεσθαι. ἀλλ’, ὠγαθέ, εἰπὲ πρὸσ Φιλίου, οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ’ ἑαυτοῦ ἀγαθὸσ γεγονώσ τε καὶ ὢν ἔπειτα πονηρόσ ἐστιν; ἔμοιγε δοκεῖ. οὐκοῦν ἀκούεισ τοιαῦτα λεγόντων τῶν φασκόντων παιδεύειν ἀνθρώπουσ εἰσ ἀρετήν;