Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 385:

τοῦτό μοι δοκεῖσ πάνυ καλῶσ εἰρηκέναι. σκόπει δὴ καὶ τόδε ἐάν σοι δοκῶ εὖ λέγειν. φίλοσ μοι δοκεῖ ἕκαστοσ ἑκάστῳ εἶναι ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα, ὅνπερ οἱ παλαιοί τε καὶ σοφοὶ λέγουσιν, ὁ ὅμοιοσ τῷ ὁμοίῳ. οὐ καὶ σοί; ἔμοιγε. οὐκοῦν ὅπου τύραννόσ ἐστιν ἄρχων ἄγριοσ καὶ ἀπαίδευτοσ, εἴ τισ τούτου ἐν τῇ πόλει πολὺ βελτίων εἰή, φοβοῖτο δήπου ἂν αὐτὸν ὁ τύραννοσ καὶ τούτῳ ἐξ ἅπαντοσ τοῦ νοῦ οὐκ ἄν ποτε δύναιτο φίλοσ γενέσθαι;