Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 272:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 272:)

τοὺσ ἠλιθίουσ λέγεισ τοὺσ σώφρονασ. πῶσ γὰρ οὔ; οὐδεὶσ ὅστισ οὐκ ἂν γνοίη ὅτι οὐ τοῦτο λέγω. πάνυ γε σφόδρα, ὦ Σώκρατεσ. ἐπεὶ πῶσ ἂν εὐδαίμων γένοιτο ἄνθρωποσ δουλεύων ὁτῳοῦν; ἀλλὰ τοῦτ’ ἐστὶν τὸ κατὰ φύσιν καλὸν καὶ δίκαιον, ὃ ἐγώ σοι νῦν παρρησιαζόμενοσ λέγω, ὅτι δεῖ τὸν ὀρθῶσ βιωσόμενον τὰσ μὲν ἐπιθυμίασ τὰσ ἑαυτοῦ ἐᾶν ὡσ μεγίστασ εἶναι καὶ μὴ κολάζειν, ταύταισ δὲ ὡσ μεγίσταισ οὔσαισ ἱκανὸν εἶναι ὑπηρετεῖν δι’ ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, καὶ ἀποπιμπλάναι ὧν ἂν ἀεὶ ἡ ἐπιθυμία γίγνηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION