Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 241:

ταῦτα, ἀλλ’ οἷσ ἔστιν καὶ βίοσ καὶ δόξα καὶ ἄλλα πολλὰ ἀγαθά. εἰ χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν, ὦ Καλλίκλεισ, οὐκ ἂν οἰεί με ἅσμενον εὑρεῖν τούτων τινὰ τῶν λίθων ᾗ βασανίζουσιν τὸν χρυσόν, τὴν ἀρίστην, πρὸσ ἥντινα ἔμελλον προσαγαγὼν αὐτήν, εἴ μοι ὁμολογήσειεν ἐκείνη καλῶσ τεθεραπεῦσθαι τὴν ψυχήν, εὖ εἴσεσθαι ὅτι ἱκανῶσ ἔχω καὶ οὐδέν με δεῖ ἄλλησ βασάνου;