Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 192:

τί δέ; ἀθλιώτεροσ πότεροσ δυοῖν ἐχόντοιν κακὸν εἴτ’ ἐν σώματι εἴτ’ ἐν ψυχῇ, ὁ ἰατρευόμενοσ καὶ ἀπαλλαττόμενοσ τοῦ κακοῦ, ἢ ὁ μὴ ἰατρευόμενοσ, ἔχων δέ; φαίνεταί μοι ὁ μὴ ἰατρευόμενοσ. οὐκοῦν τὸ δίκην διδόναι μεγίστου κακοῦ ἀπαλλαγὴ ἦν, πονηρίασ; ἦν γάρ. σωφρονίζει γάρ που καὶ δικαιοτέρουσ ποιεῖ καὶ ἰατρικὴ γίγνεται πονηρίασ ἡ δίκη. ναί. εὐδαιμονέστατοσ μὲν ἄρα ὁ μὴ ἔχων κακίαν ἐν ψυχῇ, ἐπειδὴ τοῦτο μέγιστον τῶν κακῶν ἐφάνη.