Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 402:

ὅταν τε ἀναγκασθῇ δυοῖν κακοῖν τὸ ἕτερον αἱρεῖσθαι, οὐδεὶσ τὸ μεῖζον αἱρήσεται ἐξὸν τὸ ἔλαττον; ἅπαντα ταῦτα συνεδόκει ἅπασιν ἡμῖν. τί οὖν; ἔφην ἐγώ, καλεῖτέ <τι> δέοσ καὶ φόβον; καὶ ἆρα ὅπερ ἐγώ; πρὸσ σὲ λέγω, ὦ Πρόδικε. προσδοκίαν τινὰ λέγω κακοῦ τοῦτο, εἴτε φόβον εἴτε δέοσ καλεῖτε. ἐδόκει Πρωταγόρᾳ μὲν καὶ Ἱππίᾳ δέοσ τε καὶ φόβοσ εἶναι τοῦτο, προδίκῳ δὲ δέοσ, φόβοσ δ’ οὔ. ἀλλ’ οὐδέν, ἔφην ἐγώ, Πρόδικε, διαφέρει·