Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 191:

τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐκαλλωπίζετο ἡμῖν ὁ Πρωταγόρασ ‐ τὸν γὰρ λόγον ᾐτιᾶτο δυσχερῆ εἶναι ‐ ἔπειτα μέντοι συνεχώρησεν ἀποκρίνεσθαι. ἴθι δή, ἔφην ἐγώ, ἐξ ἀρχῆσ μοι ἀπόκριναι. δοκοῦσί τινέσ σοι σωφρονεῖν ἀδικοῦντεσ; ἔστω, ἔφη. τὸ δὲ σωφρονεῖν λέγεισ εὖ φρονεῖν; ἔφη. τὸ δ’ εὖ φρονεῖν εὖ βουλεύεσθαι, ὅτι ἀδικοῦσιν; ἔστω, ἔφη. πότερον, ἦν δ’ ἐγώ, εἰ εὖ πράττουσιν ἀδικοῦντεσ ἢ εἰ κακῶσ; εἰ εὖ. λέγεισ οὖν ἀγαθὰ ἄττα εἶναι; λέγω. ἆρ’ οὖν, ἦν δ’ ἐγώ, ταῦτ’ ἐστὶν ἀγαθὰ ἅ ἐστιν ὠφέλιμα τοῖσ ἀνθρώποισ;