Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 427:

ἦν δ’ ἐγώ. ἵνα ἤκουσασ ἀνδρῶν διαλεγομένων οἳ νῦν σοφώτατοί εἰσι τῶν περὶ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ. κἀγὼ εἶπον· τί οὖν ἐφαίνοντό σοι; τί δὲ ἄλλο, ἦ δ’ ὅσ, ἢ οἱᾶ́περ ἀεὶ ἄν τισ τῶν τοιούτων ἀκούσαι ληρούντων καὶ περὶ οὐδενὸσ ἀξίων ἀναξίαν σπουδὴν ποιουμένων; οὑτωσὶ γάρ πωσ καὶ εἶπεν τοῖσ ὀνόμασιν. καὶ ἐγώ, ἀλλὰ μέντοι, ἔφην, χαρίεν γέ τι πρᾶγμά ἐστιν ἡ φιλοσοφία. ποῖον, ἔφη, χαρίεν, ὦ μακάριε;