Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 82:

(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 82:)

εἰε͂ν, ἦν δ’ ἐγώ· τὴν δὲ σοφίαν ποῦ χοροῦ τάξομεν; ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ, ἢ πῶσ λέγεισ; ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ. ἐνθυμοῦ δὴ μή τι παραλείπωμεν τῶν ἀγαθῶν, ὅτι καὶ ἄξιον λόγου. ἀλλά μοι δοκοῦμεν, ἔφη, οὐδέν, ὁ Κλεινίασ. καὶ ἐγὼ ἀναμνησθεὶσ εἶπον ὅτι ναὶ μὰ Δία κινδυνεύομέν γε τὸ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν παραλιπεῖν. τί τοῦτο; ἦ δ’ ὅσ. τὴν εὐτυχίαν, ὦ Κλεινία· ὃ πάντεσ φασί, καὶ οἱ πάνυ φαῦλοι, μέγιστον τῶν ἀγαθῶν εἶναι. ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη. καὶ ἐγὼ αὖ πάλιν μετανοήσασ εἶπον ὅτι ὀλίγου καταγέλαστοι ἐγενόμεθα ὑπὸ τῶν ξένων ἐγώ τε καὶ σύ, ὦ παῖ Ἀξιόχου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION