Lucian, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Διόνυσοσ. 2:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Διόνυσοσ. 2:)

Τί ἂν λέγοιμεν; ὁμομητρίουσ, ὦ Διόνυσε, ἀδελφοὺσ εἶναι Ἔρωτα καὶ Ἑρμαφρόδιτον καὶ Πρίαπον ἀνομοιοτάτουσ ὄντασ τὰσ μορφὰσ καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα; ὁ μὲν γὰρ πάγκαλοσ καὶ τοξότησ καὶ δύναμιν οὐ μικρὰν περιβεβλημένοσ ἁπάντων ἄρχων, ὁ δὲ θῆλυσ καὶ ἡμίανδροσ καὶ ἀμφίβολοσ τὴν ὄψιν· οὐκ ἂν διακρίναισ εἴτ̓ ἔφηβόσ ἐστιν εἴτε καὶ παρθένοσ· ὁ δὲ καὶ πέρα τοῦ εὐπρεποῦσ ἀνδρικὸσ ὁ Πρίαποσ. Μηδὲν θαυμάσῃσ, ὦ Ἄπολλον· οὐ γὰρ Ἀφροδίτη αἰτία τούτου, ἀλλὰ οἱ πατέρεσ διάφοροι γεγενημένοι, ὅπου γε καὶ ὁμοπάτριοι πολλάκισ ἐκ μιᾶσ γαστρόσ, ὁ μὲν ἄρσην, ἡ δὲ θήλεια, ὥσπερ ὑμεῖσ, γίνονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION