Lucian, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ζευσ. 2:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ζευσ. 2:)

γλαυκῶπισ μέν, ἀλλὰ κοσμεῖ καὶ τοῦτο ἡ κόρυσ. ὥστε, ὦ Ζεῦ, μαίωτρά μοι ἀπόδοσ ἐγγυήσασ ἤδη αὐτήν. Ἀδύνατα αἰτεῖσ, ὦ Ἥφαιστε· παρθένοσ γὰρ ἀεὶ ἐθελήσει μένειν. ἐγὼ δ̓ οὖν τό γε ἐπ̓ ἐμοὶ οὐδὲν ἀντιλέγω. Τοῦτ̓ ἐβουλόμην· ἐμοὶ μελήσει τὰ λοιπά, καὶ ἤδη συναρπάσω αὐτήν. Εἴ σοι ῥᾴδιον, οὕτω ποίει· πλὴν οἶδα ὅτι ἀδυνάτων ἐρᾷσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION