Lucian, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 6:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 6:)

Ἔτι γὰρ σὺ μέμνησαι ἐκείνων, εἴ τι ἐγὼ ἔπαιξα ἐσ γῆν κατελθών; ἀτὰρ οἶσθα ὅ μοι δοκεῖ περὶ τοῦ Ἰξίονοσ; κολάζειν μὲν μηδαμῶσ αὐτὸν μηδὲ ἀπωθεῖν τοῦ συμποσίου· σκαιὸν γάρ· ἐπεὶ δὲ ἐρᾷ καὶ ὡσ φὴσ δακρύει καὶ ἀφόρητα πάσχει ‐ Τί, ὦ Ζεῦ; δέδια γᾴρ, μή τι ὑβριστικὸν καὶ σὺ εἴπῃσ. Οὐδαμῶσ· ἀλλ̓ εἴδωλον ἐκ νεφέλησ πλασάμενοι αὐτῇ σοι ὅμοιον, ἐπειδὰν λυθῇ τὸ συμπόσιον κἀκεῖνοσ ἀγρυπνῇ, ὡσ τὸ εἰκόσ, ὑπὸ τοῦ ἔρωτοσ, παρακατακλίνωμεν αὐτῷ φέροντεσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION