Lucian, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 3:

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 3:)

Αὐτὴν ἐμέ, οὐκ ἄλλην τινά, ὦ Ζεῦ, πολὺν ἤδη χρόνον. καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἠγνόουν τὸ πρᾶγμα, διότι ἀτενὲσ ἀφεώρα ἐσ ἐμέ· ὁ δὲ καὶ ἔστενε καὶ ὑπεδάκρυε, καὶ εἴ ποτε πιοῦσα παραδοίην τῷ Γανυμήδει τὸ ἔκπωμα, ὁ δὲ ᾔτει ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ πιεῖν καὶ λαβὼν ἐφίλει μεταξὺ καὶ πρὸσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ προσῆγε καὶ αὖθισ ἀφεώρα ἐσ ἐμέ· ταῦτα δὲ ἤδη συνίειν ἐρωτικὰ ὄντα. καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν ᾐδούμην λέγειν πρὸσ σὲ καὶ ᾤμην παύσεσθαι τῆσ μανίασ τὸν ἄνθρωπον· ἐπεὶ δὲ καὶ λόγουσ ἐτόλμησέ μοι προσενεγκεῖν, ἐγὼ μὲν ἀφεῖσα αὐτὸν ἔτι δακρύοντα καὶ προκυλινδούμενον, ἐπιφραξαμένη τὰ ὦτα, ὡσ μηδὲ ἀκούσαιμι αὐτοῦ ὑβριστικὰ ἱκετεύοντοσ, ἀπῆλθον σοὶ φράσουσα· σὺ δὲ αὐτὸσ ὁρ́α, ὅπωσ μέτει τὸν ἄνδρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION