헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά3́15́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 15)

οὔκουν χρὴ θαυμάζειν, εἰ παντελῶσ ὀλίγον ἐκ τῆσ κοιλίασ, ὅσον ἂν ἀκριβῶσ ᾖ κατειργασμένον, εἰσ τὰσ ἀρτηρίασ παραγίγνεται φθανούσασ πληροῦσθαι τῶν κουφοτέρων, ἀλλ’ ἐκεῖνο γιγνώσκειν, ὡσ δύ’ ἐστὸν ὁλκῆσ εἴδη, τὸ μὲν τῇ πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθίᾳ, τὸ δ’ οἰκειότητι ποιότητοσ γιγνόμενον· ἑτέρωσ μὲν γὰρ εἰσ τὰσ φύσασ ὁ ἀήρ, ἑτέρωσ δ’ ὁ σίδηροσ ὑπὸ τῆσ ἡρακλείασ ἐπισπᾶται λίθου· καὶ ὡσ ἡ μὲν πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθία τὸ κουφότερον ἕλκει πρότερον, ἡ δὲ κατὰ τὴν τῆσ ποιότητοσ οἰκειότητα πολλάκισ, εἰ οὕτωσ ἔτυχε, τὸ βαρύτερον, ἂν τῇ φύσει συγγενέστερον ὑπάρχῃ. καὶ τοίνυν καὶ ταῖσ ἀρτηρίαισ τε καὶ τῇ καρδίᾳ, ὡσ μὲν κοίλοισ τε καὶ διαστέλλεσθαι δυναμένοισ ὀργάνοισ, ἀεὶ τὸ κουφότερον ἀκολουθεῖ πρότερον, ὡσ δὲ τρέφεσθαι δεομένοισ, εἰσ αὐτοὺσ τοὺσ χιτῶνασ, οἳ δὴ τὰ σώματα τῶν ὀργάνων εἰσίν, ἕλκεται τὸ οἰκεῖον. ὅσον ἂν οὖν εἰσ τὴν κοιλότητα διαστελλομένων αὐτῶν αἵματοσ μεταληφθῇ, τούτου τὸ οἰκειότατόν τε καὶ μάλιστα τρέφειν δυνάμενον οἱ χιτῶνεσ αὐτοὶ τῶν ἀγγείων ἐπισπῶνται. τοῦ δ’ ἐκ τῶν φλεβῶν εἰσ τὰσ ἀρτηρίασ μεταλαμβάνεσθαί τι πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ ἱκανὸν καὶ τοῦτό γε τεκμήριον. εἰ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἀρτηρίασ διατεμὼν ἀποκτεῖναι τὸ ζῷον βουληθείησ, εὑρήσεισ αὐτοῦ τὰσ φλέβασ ὁμοίωσ ταῖσ ἀρτηρίαισ ἐκκενουμένασ, οὐκ ἂν τούτου ποτὲ γενομένου χωρὶσ τῶν πρὸσ ἀλλήλασ αὐταῖσ ἀναστομώσεων. ὡσαύτωσ δὲ καὶ κατ’ αὐτὴν τὴν καρδίαν ἐκ τῆσ δεξιᾶσ κοιλίασ εἰσ τὴν ἀριστερὰν ἕλκεται τὸ λεπτότατον ἔχοντόσ τινα τρήματα τοῦ μέσου διαφράγματοσ αὐτῶν, ἃ μέχρι μὲν πλείστου δυνατόν ἐστιν ἰδεῖν, οἱο͂ν βοθύνουσ τινὰσ ἐξ εὐρυτέρου στόματοσ ἀεὶ καὶ μᾶλλον εἰσ στενότερον προϊόντασ. οὐ μὴν αὐτά γε τὰ ἔσχατα πέρατα δυνατὸν ἔτι θεάσασθαι διά τε σμικρότητα καὶ ὅτι τεθνεῶτοσ ἤδη τοῦ ζῳού κατέψυκταί τε καὶ πεπύκνωται πάντα. ἀλλ’ ὁ λόγοσ κἀνταῦθα πρῶτον μὲν ἐκ τοῦ μηδὲν ὑπὸ τῆσ φύσεωσ γίγνεσθαι μάτην ὁρμώμενοσ ἐξευρίσκει τὰσ ἀναστομώσεισ ταύτασ τῶν κοιλιῶν τῆσ καρδίασ· οὐ γὰρ δὴ εἰκῇ γε καὶ ὡσ ἔτυχεν οἱ ἐσ στενὸν οὕτω τελευτῶντεσ ἐγένοντο βόθυνοι. δεύτερον δὲ κἀκ τοῦ δυοῖν ὄντοιν στομάτοιν ἐν τῇ δεξιᾷ τῆσ καρδίασ κοιλίᾳ τοῦ μὲν εἰσάγοντοσ τὸ αἷμα, τοῦ δ’ ἐξάγοντοσ πολὺ μεῖζον εἶναι τὸ εἰσάγον. ὡσ γὰρ οὐ παντὸσ τοῦ αἵματοσ, ὅσον ἡ κοίλη φλὲψ δίδωσι τῇ καρδίᾳ, πάλιν ἐξ ἐκείνησ ἐκπεμπομένου τῷ πνεύμονι, μείζων ἐστὶν ἡ ἀπὸ τῆσ κοίλησ εἰσ αὐτὴν ἔμφυσισ τῆσ ἐμφυομένησ εἰσ τὸν πνεύμονα φλεβόσ. οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ ἐδαπανήθη τι τοῦ αἵματοσ εἰσ τὴν αὐτοῦ τοῦ σώματοσ τῆσ καρδίασ θρέψιν. ἑτέρα γάρ ἐστι φλὲψ ἡ εἰσ ἐκεῖνο κατασχιζομένη μήτε τὴν γένεσιν ἐκ τῆσ καρδίασ αὐτῆσ μήτε τὴν τοῦ αἵματοσ ἔχουσα μετάληψιν. εἰ δὲ καὶ δαπανᾶταί τι, ἀλλ’ οὐ τοσοῦτόν γε μείων ἐστὶν ἡ εἰσ τὸν πνεύμονα φλὲψ ἄγουσα τῆσ εἰσ τὴν καρδίαν ἐμφυομένησ, ὅσον εἰκὸσ εἰσ τὴν τροφὴν ἀνηλῶσθαι τῆσ καρδίασ, ἀλλὰ πλέον πολλῷ. δῆλον οὖν, ὡσ εἰσ τὴν ἀριστεράν τι μεταλαμβάνεται κοιλίαν. καὶ γὰρ οὖν καὶ τῶν κατ’ ἐκείνην ἀγγείων δυοῖν ὄντων ἔλαττόν ἐστι πολλῷ τὸ ἐκ τοῦ πνεύμονοσ εἰσ αὐτὴν εἰσάγον τὸ πνεῦμα τῆσ ἐκφυομένησ ἀρτηρίασ τῆσ μεγάλησ, ἀφ’ ἧσ αἱ κατὰ τὸ σῶμα σύμπασαι πεφύκασιν, ὡσ ἂν μὴ μόνον ἐκ τοῦ πνεύμονοσ πνεῦμα μεταλαμβανούσησ αὐτῆσ, ἀλλὰ κἀκ τῆσ δεξιᾶσ κοιλίασ αἷμα διὰ τῶν εἰρημένων ἀναστομώσεων. ὅτι δ’ ἄμεινον ἦν τοῖσ τοῦ σώματοσ μορίοισ τοῖσ μὲν ὑπὸ καθαροῦ καὶ λεπτοῦ καὶ ἀτμώδουσ αἵματοσ τρέφεσθαι, τοῖσ δ’ ὑπὸ παχέοσ καὶ θολεροῦ καὶ ὡσ οὐδ’ ἐνταῦθά τι παρεώραται τῇ φύσει, τῆσ περὶ χρείασ μορίων πραγματείασ ἐστίν, ὥστ’ οὐ χρὴ νῦν ὑπὲρ τούτων ἔτι λέγειν, ἀλλ’ ὑπομνήσαντασ, ὡσ δύο ἐστὸν ὁλκῆσ εἴδη, τῶν μὲν εὐρείαισ ὁδοῖσ ἐν τῷ διαστέλλεσθαι τῇ πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθίᾳ τὴν ἕλξιν ποιουμένων, τῶν δ’ οἰκειότητι ποιότητοσ, ἐφεξῆσ λέγειν, ὡσ τὰ μὲν πρότερα καὶ πόρρωθεν ἕλκειν τι δύναται, τὰ δὲ δεύτερα ἐκ τῶν ἐγγυτάτω μόνων. αὐλίσκον μὲν γὰρ ὅτι μήκιστον εἰσ ὕδωρ ἔνεστι καθέντα Ῥᾳδίωσ ἀνασπᾶν εἰσ τὸ στόμα δι’ αὐτοῦ τὸ ὑγρόν· οὐ μὴν εἴ γ’ ἐπὶ πλέον ἀπαγάγοισ τῆσ ἡρακλείασ λίθου τὸν σίδηρον ἢ τοὺσ πυροὺσ τοῦ κεραμίου‐καὶ γὰρ καὶ τοιοῦτόν τι πρόσθεν ἐλέγετο παράδειγμα‐‐δύναιτ’ ἂν ἔτι γενέσθαι τισ ὁλκή. σαφέστατα δ’ ἂν αὐτὸ μάθοισ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖσ κήποισ ὀχετῶν· ἐκ τούτων γὰρ εἰσ μὲν τὰ παρακείμενα καὶ πλησίον ἅπαντα διαδίδοταί τισ ἰκμάσ, εἰσ δὲ τὰ πορρωτέρω προσελθεῖν οὐκέτι δύναται, καὶ διὰ τοῦτ’ ἀναγκάζονται πολλοῖσ ὀχετοῖσ μικροῖσ ἀπὸ τοῦ μεγάλου τετμημένοισ εἰσ ἕκαστον μέροσ τοῦ κήπου τὴν ἐπίρρυσιν τοῦ ὕδατοσ ἐπιτεχνᾶσθαι· καὶ τηλικαῦτά γε τὰ μεταξὺ διαστήματα τούτων τῶν μικρῶν ὀχετῶν ποιοῦσιν, ἡλίκα μάλιστα νομίζουσιν ἀρκεῖν εἰσ τὸ ἱκανῶσ ἀπολαύειν ἕλκοντα τῆσ ἑκατέρωθεν αὐτοῖσ ἐπιρρεούσησ ὑγρότητοσ. οὕτωσ οὖν ἔχει κἀν τοῖσ τῶν ζῳών σώμασιν. ὀχετοὶ πολλοὶ κατὰ πάντα τὰ μέλη διεσπαρμένοι παράγουσιν αὐτοῖσ αἷμα καθάπερ ἐν κήποισ ὑδρείαν τινά. καὶ τούτων τῶν ὀχετῶν τὰ μεταξὺ διαστήματα θαυμαστῶσ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ διατέτακται πρὸσ τὸ μήτ’ ἐνδεῶσ χορηγεῖσθαι τοῖσ μεταξὺ μορίοισ ἕλκουσιν εἰσ ἑαυτὰ τὸ αἷμα μήτε κατακλύζεσθαί ποτ’ αὐτὰ πλήθει περιττῆσ ὑγρότητοσ ἀκαίρωσ ἐπιρρεούσησ. ὁ γὰρ δὴ τρόποσ τῆσ θρέψεωσ αὐτῶν τοιόσδε τίσ ἐστι. τοῦ συνεχοῦσ ἑαυτῷ σώματοσ, οἱο͂́νπερ τὸ ἁπλοῦν ἀγγεῖον Ἐρασίστρατοσ ὑποτίθεται, τὰ μὲν ἐπιπολῆσ μέρη πρῶτα τῆσ ὁμιλούσησ ἀπολαύει τροφῆσ· ἐκ δὲ τούτων αὖ μεταλαμβάνει κατὰ τὸ συνεχὲσ ἕλκοντα τὰ τούτων ἑξῆσ, εἶτ’ ἐξ ἐκείνων αὖθισ ἕτερα καὶ τοῦτ’ οὐ παύεται γιγνόμενον, ἄχρισ ἂν εἰσ ἅπαντ’ αὐτοῦ διαδοθῇ τὰ μόρια τῆσ τρεφούσησ οὐσίασ ἡ ποιότησ. ὅσα δὲ τῶν μορίων ἐπὶ πλέον ἀλλοιουμένου δεῖται τοῦ μέλλοντοσ αὐτὰ θρέψειν χυμοῦ, τούτοισ ὥσπερ τι ταμιεῖον ἡ φύσισ παρεσκεύασεν ἤτοι κοιλίασ ἢ σήραγγασ ἤ τι ταῖσ σήραγξιν ἀνάλογον. αἱ μὲν γὰρ σάρκεσ αἵ τε τῶν σπλάγχνων ἁπάντων αἵ τε τῶν μυῶν ἐξ αἵματοσ αὐτοῦ τρέφονται βραχεῖαν ἀλλοίωσιν δεξαμένου. τὰ δ’ ὀστᾶ παμπόλλησ ἐν τῷ μεταξὺ δεῖται τῆσ μεταβολῆσ, ἵνα τραφῇ, καὶ ἔστιν οἱο͂́νπερ τὸ αἷμα ταῖσ σαρξί, τοιοῦτοσ ὁ μυελὸσ τοῖσ ὀστοῖσ ἐν μὲν τοῖσ μικροῖσ τε καὶ ἀκοιλίοισ κατὰ τὰσ σήραγγασ αὐτῶν διεσπαρμένοσ, ἐν δὲ τοῖσ μείζοσί τε καὶ κοιλίασ ἔχουσιν ἐν ἐκείναισ ἠθροισμένοσ. ὡσ γὰρ καὶ διὰ τοῦ πρώτου γράμματοσ ἐδείκνυτο, τοῖσ μὲν ὁμοίαν ἔχουσι τὴν οὐσίαν εἰσ ἄλληλα μεταβάλλειν ἐγχωρεῖ, τοῖσ δὲ πάμπολυ διεστῶσιν ἀμήχανον ἀλλήλοισ ὁμοιωθῆναι χωρὶσ τῶν ἐν μέσῳ μεταβολῶν. τοιοῦτόν τι καὶ τοῖσ χόνδροισ ἐστὶ τὸ περικεχυμένον μυξῶδεσ καὶ τοῖσ συνδέσμοισ καὶ τοῖσ ὑμέσι καὶ τοῖσ νεύροισ τὸ παρεσπαρμένον ἐν αὐτοῖσ ὑγρὸν γλίσχρον· ἕκαστον γὰρ τούτων ἐξ ἰνῶν σύγκειται πολλῶν, αἵπερ ὁμοιομερεῖσ τ’ εἰσὶ καὶ ὄντωσ αἰσθητὰ στοιχεῖα. κατὰ δὲ τὰσ μεταξὺ χώρασ αὐτῶν ὁ οἰκειότατοσ εἰσ θρέψιν παρέσπαρται χυμόσ, ὃν εἵλκυσαν μὲν ἐκ τῶν φλεβῶν τοῦ αἵματοσ, ὅσον οἱο͂́ν τ’ ἦν ἐκλεξάμεναι τὸν ἐπιτηδειότατον, ἐξομοιοῦσι δὲ κατὰ βραχὺ καὶ μεταβάλλουσιν εἰσ τὴν ἑαυτῶν οὐσίαν. ἅπαντ’ οὖν ταῦτα καὶ ἀλλήλοισ ὁμολογεῖ καὶ τοῖσ ἔμπροσθεν ἀποδεδειγμένοισ ἱκανῶσ μαρτυρεῖ καὶ οὐ χρὴ μηκύνειν ἔτι τὸν λόγον· ἐκ γὰρ τῶν εἰρημένων ἔνεστιν ἑκάστῳ τὰ κατὰ μέροσ ἅπαντα καθ’ ὅντινα γίγνεται τρόπον ἐξευρίσκειν ἑτοίμωσ, ὥσπερ καὶ διὰ τί πολλοῖσ κωθωνιζομένοισ πάμπολυ τάχιστα μὲν ἀναδίδοται τὸ ποθέν, οὐρεῖται δ’ ὀλίγου δεῖν ἅπαν ἐντὸσ οὐ πολλοῦ χρόνου. καὶ γὰρ κἀνταῦθα τῇ τε τῆσ ποιότητοσ οἰκειότητι καὶ τῇ τῆσ ὑγρότητοσ λεπτότητι καὶ τῇ τῶν ἀγγείων τε καὶ τῶν κατ’ αὐτὰ στομάτων εὐρύτητι καὶ τῇ τῆσ ἑλκτικῆσ δυνάμεωσ εὐρωστίᾳ τὸ τάχοσ συντελεῖται τῆσ ἀναδόσεωσ, τῶν μὲν πλησίον τῆσ κοιλίασ τεταγμένων μορίων οἰκειότητι ποιότητοσ ἑαυτῶν ἕνεκα ἑλκόντων τὸ πόμα, τῶν δ’ ἑξῆσ τούτοισ ἐξαρπαζόντων καὶ αὐτῶν εἰσ ἑαυτὰ κἄπειτα τῶν ἐφεξῆσ πάλιν ἐκ τούτων μεταλαμβανόντων, ἄχρισ ἂν εἰσ τὴν κοίλην ἀφίκηται φλέβα, τοὐντεῦθεν δ’ ἤδη τῶν νεφρῶν τὸ οἰκεῖον ἐπισπωμένων. ὥστ’ οὐδὲν θαυμαστὸν οἶνον μὲν ὕδατοσ ἀναλαμβάνεσθαι θᾶττον οἰκειότητι ποιότητοσ, αὐτὸν δὲ τὸν οἶνον τὸν μὲν λευκὸν καὶ καθαρὸν ἑτοίμωσ ἀναδίδοσθαι διὰ λεπτότητα, τὸν δ’ αὖ μέλανα καὶ θολερὸν ἴσχεσθαί τε κατὰ τὴν ὁδὸν καὶ βραδύνειν ὑπὸ πάχουσ. εἰή δ’ ἂν ταῦτα καὶ τῶν ὑπὲρ τῶν ἀρτηριῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων οὐ σμικρὰ μαρτύρια. πανταχοῦ γὰρ ὅσον οἰκεῖόν τε καὶ λεπτὸν αἷμα τοῦ μὴ τοιούτου Ῥᾷον ἕπεται τοῖσ ἕλκουσιν. ἀτμὸν οὖν ἕλκουσαι καὶ πνεῦμα καὶ λεπτὸν αἷμα κατὰ τὰσ διαστάσεισ αἱ ἀρτηρίαι τῶν κατὰ τὴν κοιλίαν καὶ τὰ ἔντερα περιεχομένων χυμῶν ἢ οὐδ’ ὅλωσ ἢ παντάπασιν ἐπισπῶνται βραχύ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., G, section 15

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION