Euripides, episode 1:

(에우리피데스, episode 1:)

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν δεινὸν ὧδ’ εἰπεῖν ἔποσ οὐδὲ πάθοσ οὐδὲ ξυμφορὰ θεήλατοσ, ἧσ οὐκ ἂν ἄραιτ’ ἄχθοσ ἀνθρώπου φύσισ. ὁ γὰρ μακάριοσ ‐ κοὐκ ὀνειδίζω τύχασ ‐ Διὸσ πεφυκώσ, ὡσ λέγουσι, Τάνταλοσ κορυφῆσ ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον ἀέρι ποτᾶται· καὶ τίνει ταύτην δίκην, ὡσ μὲν λέγουσιν, ὅτι θεοῖσ ἄνθρωποσ ὢν κοινῆσ τραπέζησ ἀξίωμ’ ἔχων ἴσον, ἀκόλαστον ἔσχε γλῶσσαν, αἰσχίστην νόσον. οὗτοσ φυτεύει Πέλοπα, τοῦ δ’ Ἀτρεὺσ ἔφυ, ᾧ στέμματα ξήνασ’ ἐπέκλωσεν θεὰ ἔριν, Θυέστῃ πόλεμον ὄντι συγγόνῳ θέσθαι. τί τἄρρητ’ ἀναμετρήσασθαί με δεῖ; ἔδαισε δ’ οὖν νιν τέκν’ ἀποκτείνασ Ἀτρεύσ. Ἀτρέωσ δέ· τὰσ γὰρ ἐν μέσῳ σιγῶ τύχασ· ὁ κλεινόσ, εἰ δὴ κλεινόσ, Ἀγαμέμνων ἔφυ Μενέλεώσ τε Κρήσσησ μητρὸσ Αἐρόπησ ἄπο. γαμεῖ δ’ ὃ μὲν δὴ τὴν θεοῖσ στυγουμένην Μενέλαοσ Ἑλένην, ὃ δὲ Κλυταιμήστρασ λέχοσ ἐπίσημον εἰσ Ἕλληνασ Ἀγαμέμνων ἄναξ· ᾧ παρθένοι μὲν τρεῖσ ἔφυμεν ἐκ μιᾶσ, Χρυσόθεμισ Ἰφιγένειά τ’ Ἠλέκτρα τ’ ἐγώ, ἄρσην δ’ Ὀρέστησ, μητρὸσ ἀνοσιωτάτησ, ἣ πόσιν ἀπείρῳ περιβαλοῦσ’ ὑφάσματι ἔκτεινεν· ὧν δ’ ἕκατι, παρθένῳ λέγειν οὐ καλόν· ἐῶ τοῦτ’ ἀσαφὲσ ἐν κοινῷ σκοπεῖν. Φοίβου δ’ ἀδικίαν μὲν τί δεῖ κατηγορεῖν; πείθει δ’ Ὀρέστην μητέρ’ ἥ σφ’ ἐγείνατο κτεῖναι, πρὸσ οὐχ ἅπαντασ εὔκλειαν φέρον. ὅμωσ δ’ ἀπέκτειν’ οὐκ ἀπειθήσασ θεῷ· κἀγὼ μετέσχον, οἱᾶ δὴ γυνή, φόνου. Πυλάδησ θ’, ὃσ ἡμῖν συγκατείργασται τάδε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION