Demosthenes, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 33:

ἐξ ὧν ἔστιν ὑμῖν εἰδέναι, πότερόν ποτ’ ἀστὸσ ἢ ξένοσ ἦν ᾧ ταῦθ’ ὑπῆρχεν. καὶ γὰρ εἰ μὲν εἰσ ἕν’ ἢ δύ’ ἀνθρώπουσ κατεφεύγομεν, εἴχομεν ἄν τιν’ ὑποψίαν παρεσκευάσθαι τούτουσ· εἰ δ’ ἐν ἅπασιν, ὅσοισπερ ἕκαστοσ ὑμῶν, ἐξητασμένοσ φαίνεται καὶ ζῶν ὁ πατὴρ καὶ νῦν ἐγώ, λέγω φράτερσι, συγγενέσι, δημόταισ, γεννήταισ, πῶσ ἔνεστιν ἢ πῶσ δυνατὸν τούτουσ ἅπαντασ μὴ μετ’ ἀληθείασ ὑπάρχοντασ κατεσκευάσθαι;