Demosthenes, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 26:

τοσοῦτον τοίνυν διαφέρουσιν οὗτοι τῶν ἄλλων, ὥστε πεπονθότεσ μὲν οὐδέν, ὡσ αὐτίχ’ ὑμῖν ἐγὼ σαφῶσ ἐπιδείξω, πολλῶν δὲ πολλὰ καὶ μεγάλα βεβλαμμένων, μόνοι δικάζεσθαι τετολμήκασιν οὗτοί μοι. καίτοι πᾶσι μᾶλλον ἐνεχώρει τοῦτο πράττειν. οὗτοι μὲν γάρ, εἰ καί τι πεπόνθασιν, αὐτοὶ δι’ αὑτοὺσ βεβλαμμένοι συκοφαντοῦσιν· ἐκεῖνοι δέ, εἰ καὶ μηδὲν ἄλλο, τοιαύτην γ’ οὐδεμίαν αἰτίαν ἔχουσιν. ἀλλ’ ἵνα μὴ πάνθ’ ἅμα συνταράξασ λέγω, λαβέ μοι τὰσ τῶν γειτόνων μαρτυρίασ. Μαρτυρίαι οὔκουν δεινόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τούτουσ μὲν μηδὲν ἐγκαλεῖν μοι τοσαῦτα βεβλαμμένουσ, μηδ’ ἄλλον μηδένα τῶν ἠτυχηκότων, ἀλλὰ τὴν τύχην στέργειν, τουτονὶ δὲ συκοφαντεῖν;