Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 122:

οἶδα τοίνυν ὅτι τοὺσ μὲν ὑπὲρ τῶν κατηγορημένων αὐτῶν λόγουσ Αἰσχίνησ φεύξεται, βουλόμενοσ δ’ ὑμᾶσ ὡσ πορρωτάτω τῶν πεπραγμένων ἀπάγειν διέξεισιν ἡλίκα πᾶσιν ἀνθρώποισ ἀγάθ’ ἐκ τῆσ εἰρήνησ γίγνεται καὶ τοὐναντίον ἐκ τοῦ πολέμου κακά, καὶ ὅλωσ ἐγκώμι’ εἰρήνησ ἐρεῖ, καὶ τοιαῦτ’ ἀπολογήσεται. ἔστι δὲ καὶ ταῦτα κατηγορήματα τούτου. εἰ γὰρ ἡ τοῖσ ἄλλοισ ἀγαθῶν αἰτία τοσούτων πραγμάτων καὶ ταραχῆσ ἡμῖν αἰτία γέγονε, τί τισ εἶναι τοῦτο φῇ πλὴν ὅτι δῶρα λαβόντεσ οὗτοι καλὸν πρᾶγμα φύσει κακῶσ διέθηκαν;