Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 161:

ὧν μέντοι γ’ ἐκ τῆσ ἰδίασ οὐσίασ ἐπαγγειλάμενοσ δέδωκα τῷ δήμῳ, οὐδεμίαν ἡμέραν ὑπεύθυνοσ εἶναί φημι ἀκούεισ Αἰσχίνη; οὐδ’ ἄλλον οὐδένα, οὐδ’ ἂν τῶν ἐννέ’ ἀρχόντων τισ ὢν τύχῃ. τίσ γάρ ἐστι νόμοσ τοσαύτησ ἀδικίασ καὶ μισανθρωπίασ μεστὸσ ὥστε τὸν δόντα τι τῶν ἰδίων καὶ ποιήσαντα πρᾶγμα φιλάνθρωπον καὶ φιλόδωρον τῆσ χάριτοσ μὲν ἀποστερεῖν, εἰσ τοὺσ συκοφάντασ δ’ ἄγειν, καὶ τούτουσ ἐπὶ τὰσ εὐθύνασ ὧν ἔδωκεν ἐφιστάναι; οὐδὲ εἷσ. εἰ δέ φησιν οὗτοσ, δειξάτω, κἀγὼ στέρξω καὶ σιωπήσομαι.