헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΛψσιστρ́01́0́4́

(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 4:)

μὰ Δί’ οὐδ’ ἐγὼ γάρ, ἀλλ’ ὁ πόλεμοσ ἑρπέτω. ταυτὶ σὺ λέγεισ ὦ ψῆττα; καὶ μὴν ἄρτι γε ἔφησθα σαυτῆσ κἂν παρατεμεῖν θἤμισυ. ἄλλ’ ἄλλ’ ὅ τι βούλει· κἄν με χρῇ διὰ τοῦ πυρὸσ ἐθέλω βαδίζειν· τοῦτο μᾶλλον τοῦ πέουσ. οὐδὲν γὰρ οἱο͂ν ὦ φίλη Λυσιστράτη. τί δαὶ σύ; κἀγὼ βούλομαι διὰ τοῦ πυρόσ. ὦ παγκατάπυγον θἠμέτερον ἅπαν γένοσ, οὐκ ἐτὸσ ἀφ’ ἡμῶν εἰσιν αἱ τραγῳδίαι. οὐδὲν γάρ ἐσμεν πλὴν Ποσειδῶν καὶ σκάφη. ἀλλ’ ὦ φίλη Λάκαινα, σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ μόνη μετ’ ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ’ ἀνασωσαίμεσθ’ ἔτ’ <ἄν>, ξυμψήφισαί μοι. χαλεπὰ μὲν ναὶ τὼ σιὼ γυναῖκάσ ἐσθ’ ὑπνῶν ἄνευ ψωλᾶσ μόνασ. ὅμωσ γα μάν· δεῖ τᾶσ γὰρ εἰράνασ μάλ’ αὖ. ὦ φιλτάτη σὺ καὶ μόνη τούτων γυνή. εἰ δ’ ὡσ μάλιστ’ ἀπεχοίμεθ’ οὗ σὺ δὴ λέγεισ, ὃ μὴ γένοιτο, μᾶλλον ἂν διὰ τουτογὶ γένοιτ’ ἂν εἰρήνη; πολύ γε νὴ τὼ θεώ. εἰ γὰρ καθοίμεθ’ ἔνδον ἐντετριμμέναι, κἀν τοῖσ χιτωνίοισι τοῖσ Ἀμοργίνοισ γυμναὶ παρίοιμεν δέλτα παρατετιλμέναι, στύοιντο δ’ ἅνδρεσ κἀπιθυμοῖεν σπλεκοῦν, ἡμεῖσ δὲ μὴ προσίοιμεν ἀλλ’ ἀπεχοίμεθα, σπονδὰσ ποιήσαιντ’ ἂν ταχέωσ, εὖ οἶδ’ ὅτι. ὁ γῶν Μενέλαοσ τᾶσ Ἑλένασ τὰ μᾶλά πᾳ γυμνᾶσ παραϊδὼν ἐξέβαλ’, οἰῶ, τὸ ξίφοσ. τί δ’ ἢν ἀφιῶσ’ ἅνδρεσ ἡμᾶσ ὦ μέλε; τὸ τοῦ Φερεκράτουσ, κύνα δέρειν δεδαρμένην. φλυαρία ταῦτ’ ἐστὶ τὰ μεμιμημένα. ἐὰν λαβόντεσ δ’ ἐσ τὸ δωμάτιον βίᾳ ἕλκωσιν ἡμᾶσ; ἀντέχου σὺ τῶν θυρῶν. ἐὰν δὲ τύπτωσιν; παρέχειν χρὴ κακὰ κακῶσ. οὐ γὰρ ἔνι τούτοισ ἡδονὴ τοῖσ πρὸσ βίαν. κἄλλωσ ὀδυνᾶν χρή· κἀμέλει ταχέωσ πάνυ ἀπεροῦσιν. οὐ γὰρ οὐδέποτ’ εὐφρανθήσεται ἀνήρ, ἐὰν μὴ τῇ γυναικὶ συμφέρῃ. εἴ τοι δοκεῖ σφῷν ταῦτα, χἠμῖν ξυνδοκεῖ. καὶ τὼσ μὲν ἁμῶν ἄνδρασ ἁμὲσ πείσομεσ παντᾷ δικαίωσ ἄδολον εἰράναν ἄγειν· τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυάχετον πᾷ κά τισ ἀμπείσειεν αὖ μὴ πλαδδιῆν; ἡμεῖσ ἀμέλει σοι τά γε παρ’ ἡμῖν πείσομεν. οὐχ ἇσ πόδασ κ’ ἔχωντι ταὶ τριήρεεσ, καὶ τὠργύριον τὤβυσσον ᾖ πὰρ τᾷ σιῷ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Lysistrata, Prologue 4:

(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION