Aristotle, Metaphysics, Book 5 78:

ὅλωσ δὲ ὧν ἡ νόησισ ἀδιαίρετοσ ἡ νοοῦσα τὸ τί ἦν εἶναι, καὶ μὴ δύναται χωρίσαι μήτε χρόνῳ μήτε τόπῳ μήτε λόγῳ, μάλιστα ταῦτα ἕν, καὶ τούτων ὅσα οὐσίαι· καθόλου γὰρ ὅσα μὴ ἔχει διαίρεσιν, ᾗ μὴ ἔχει, ταύτῃ ἓν λέγεται, οἱο͂ν εἰ ᾗ ἄνθρωποσ μὴ ἔχει διαίρεσιν, εἷσ ἄνθρωποσ, εἰ δ’ ᾗ ζῷον, ἓν ζῷον, εἰ δὲ ᾗ μέγεθοσ, ἓν μέγεθοσ.