Aristotle, Metaphysics, Book 3 108:

(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:)

οὐθενὸσ δ’ ἐλάττων ἀπορία παραλέλειπται καὶ τοῖσ νῦν καὶ τοῖσ πρότερον, πότερον αἱ αὐταὶ τῶν φθαρτῶν καὶ τῶν ἀφθάρτων ἀρχαί εἰσιν ἢ ἕτεραι. εἰ μὲν γὰρ αἱ αὐταί, πῶσ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα, καὶ διὰ τίν’ αἰτίαν; οἱ μὲν οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντεσ ὅσοι θεολόγοι μόνον ἐφρόντισαν τοῦ πιθανοῦ τοῦ πρὸσ αὑτούσ, ἡμῶν δ’ ὠλιγώρησαν θεοὺσ γὰρ ποιοῦντεσ τὰσ ἀρχὰσ καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι, τὰ μὴ γευσάμενα τοῦ νέκταροσ καὶ τῆσ ἀμβροσίασ θνητὰ γενέσθαι φασίν, δῆλον ὡσ ταῦτα τὰ ὀνόματα γνώριμα λέγοντεσ αὑτοῖσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION