Aristotle, Politics, Book 7 157:

διανομῆσ καὶ τῶν γεωργούντων, τίνασ καὶ ποίουσ εἶναι χρή, λεκτέον πρῶτον, ἐπειδὴ οὔτε κοινήν φαμεν εἶναι δεῖν τὴν κτῆσιν ὥσπερ τινὲσ εἰρήκασιν, ἀλλὰ τῇ χρήσει φιλικῶσ γινομένῃ κοινήν, οὔτ’ ἀπορεῖν οὐθένα τῶν πολιτῶν τροφῆσ. περὶ συσσιτίων τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον εἶναι ταῖσ εὖ κατεσκευασμέναισ πόλεσιν ὑπάρχειν·