Aristotle, Politics, Book 3 261:

ἀλλ’ ἴσωσ ἂν φαίη τισ ὡσ ἀντὶ τούτου βουλεύσεται περὶ τῶν καθ’ ἕκαστα κάλλιον. ὅτι μὲν τοίνυν ἀνάγκη νομοθέτην αὐτὸν εἶναι, δῆλον, καὶ κεῖσθαι νόμουσ, ἀλλὰ μὴ κυρίουσ ᾗ παρεκβαίνουσιν, ἐπεὶ περὶ τῶν γ’ ἄλλων εἶναι δεῖ κυρίουσ· ὅσα δὲ μὴ δυνατὸν τὸν νόμον κρίνειν ἢ ὅλωσ ἢ εὖ, πότερον ἕνα τὸν ἄριστον δεῖ ἄρχειν ἢ πάντασ;