Aristotle, Politics, Book 2 195:

ὁ γὰρ νόμοσ ἰσχὺν οὐδεμίαν ἔχει πρὸσ τὸ πείθεσθαι παρὰ τὸ ἔθοσ, τοῦτο δ’ οὐ γίνεται εἰ μὴ διὰ χρόνου πλῆθοσ, ὥστε τὸ ῥᾳδίωσ μεταβάλλειν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων νόμων εἰσ ἑτέρουσ νόμουσ καινοὺσ ἀσθενῆ ποιεῖν ἐστι τὴν τοῦ νόμου δύναμιν. ἔτι δ’ εἰ καὶ κινητέοι, πότερον πάντεσ καὶ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ, ἢ οὔ;