Aristotle, Metaphysics, Book 7 116:

(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 116:)

φανερὸν ἄρα ὅτι ἡ τῶν εἰδῶν αἰτία, ὡσ εἰώθασί τινεσ λέγειν τὰ εἴδη, εἰ ἔστιν ἄττα παρὰ τὰ καθ’ ἕκαστα, πρόσ γε τὰσ γενέσεισ καὶ τὰσ οὐσίασ οὐθὲν χρησίμη· οὐδ’ ἂν εἰε͂ν διά γε ταῦτα οὐσίαι καθ’ αὑτάσ. ἐπὶ μὲν δή τινων καὶ φανερὸν ὅτι τὸ γεννῶν τοιοῦτον μὲν οἱο͂ν τὸ γεννώμενον, οὐ μέντοι τὸ αὐτό γε, οὐδὲ ἓν τῷ ἀριθμῷ ἀλλὰ τῷ εἴδει, οἱο͂ν ἐν τοῖσ φυσικοῖσ ‐ ἄνθρωποσ γὰρ ἄνθρωπον γεννᾷ ‐ ἂν μή τι παρὰ φύσιν γένηται, οἱο͂ν ἵπποσ ἡμίονον καὶ ταῦτα δὲ ὁμοίωσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION