Aristotle, Episode

(아리스토텔레스, Episode)

ταυτὶ μὰ τὴν Δήμητρά μ’ οὐκ ἐλάνθανεν τεκταινόμενα τὰ πράγματ’, ἀλλ’ ἠπιστάμην γομφούμεν’ αὐτὰ πάντα καὶ κολλώμενα. οἴμοι σὺ δ’ οὐδὲν ἐξ ἁμαξουργοῦ λέγεισ; οὔκουν μ’ ἐν Ἄργει γ’ οἱᾶ πράττεισ λανθάνει. πρόφασιν μὲν Ἀργείουσ φίλουσ ἡμῖν ποιεῖ, ἰδίᾳ δ’ ἐκεῖ Λακεδαιμονίοισ ξυγγίγνεται. καὶ ταῦτ’ ἐφ’ οἷσίν ἐστι συμφυσώμενα ἐγᾦδ’· ἐπὶ γὰρ τοῖσ δεδεμένοισ χαλκεύεται. εὖ γ’ εὖ γε, χάλκεὐ ἀντὶ τῶν κολλωμένων. καὶ ξυγκροτοῦσιν ἄνδρεσ αὔτ’ ἐκεῖθεν αὖ, καὶ ταῦτά μ’ οὔτ’ ἀργύριον οὔτε χρυσίον διδοὺσ ἀναπείσεισ οὔτε προσπέμπων φίλουσ, ὅπωσ ἐγὼ ταῦτ’ οὐκ Ἀθηναίοισ φράσω. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτίκα μάλ’ ἐσ βουλὴν ἰὼν ὑμῶν ἁπάντων τὰσ ξυνωμοσίασ ἐρῶ, καὶ τὰσ ξυνόδουσ τὰσ νυκτερινὰσ τὰσ ἐν πόλει, καὶ πάνθ’ ἃ Μήδοισ καὶ βασιλεῖ ξυνόμνυτε, καὶ τἀκ Βοιωτῶν ταῦτα συντυρούμενα. πῶσ οὖν ὁ τυρὸσ ἐν Βοιωτοῖσ ὤνιοσ; ἐγώ σε νὴ τὸν Ἡρακλέα παραστορῶ. ἄγε δὴ σὺ τίνα νοῦν ἢ τίνα ψυχὴν ἔχεισ; νυνί γε δείξεισ, εἴπερ ἀπεκρύψω τότε ἐσ τὼ κοχώνα τὸ κρέασ, ὡσ αὐτὸσ λέγεισ· θεύσει γὰρ ᾄξασ ἐσ τὸ βουλευτήριον, ὡσ οὗτοσ ἐσπεσὼν ἐκεῖσε διαβαλεῖ ἡμᾶσ ἅπαντασ καὶ κράγον κεκράξεται. ἀλλ’ εἶμι· πρῶτον δ’ ὡσ ἔχω τὰσ κοιλίασ καὶ τὰσ μαχαίρασ ἐνθαδὶ καταθήσομαι. ἔχε νυν, ἄλειψον τὸν τράχηλον τουτῳί, ἵν’ ἐξολισθάνειν δύνῃ τὰσ διαβολάσ. ἀλλ’ εὖ λέγεισ καὶ παιδοτριβικῶσ ταυταγί. ἔχε νυν, ἐπέγκαψον λαβὼν ταδί. τί δαί; ἵν’ ἄμεινον ὦ τᾶν ἐσκοροδισμένοσ μάχῃ. καὶ σπεῦδε ταχέωσ. ταῦτα δρῶ. μέμνησό νυν δάκνειν διαβάλλειν, τοὺσ λόφουσ κατεσθίειν, χὤπωσ τὰ κάλλαἰ ἀποφαγὼν ἥξεισ πάλιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION