헬라어 문장 검색 - ΑριστόΚνιγητσ́01́00́1́

(아리스토텔레스, Prologue 1:)

ἰατταταιὰξ τῶν κακῶν, ἰατταταῖ. κακῶσ Παφλαγόνα τὸν νεώνητον κακὸν αὐταῖσι βουλαῖσ ἀπολέσειαν οἱ θεοί. ἐξ οὗ γὰρ εἰσήρρησεν ἐσ τὴν οἰκίαν πληγὰσ ἀεὶ προστρίβεται τοῖσ οἰκέταισ. κάκιστα δῆθ’ οὗτόσ γε πρῶτοσ Παφλαγόνων αὐταῖσ διαβολαῖσ. ὦ κακόδαιμον πῶσ ἔχεισ; κακῶσ καθάπερ σύ. δεῦρο δὴ πρόσελθ’, ἵνα ξυναυλίαν κλαύσωμεν Οὐλύμπου νόμον. μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ. τί κινυρόμεθ’ ἄλλωσ; οὐκ ἐχρῆν ζητεῖν τινα σωτηρίαν νῷν, ἀλλὰ μὴ κλάειν ἔτι; τίσ οὖν γένοιτ’ ἄν; λέγε σύ. σὺ μὲν οὖν μοι λέγε, ἵνα μὴ μάχωμαι. μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ μὲν οὔ. πῶσ ἂν σύ μοι λέξειασ ἁμὲ χρὴ λέγειν; ἀλλ’ εἰπὲ θαρρῶν, εἶτα κἀγὼ σοὶ φράσω. ἀλλ’ οὐκ ἔνι μοι τὸ θρέττε. πῶσ ἂν οὖν ποτε εἴποιμ’ ἂν αὐτὸ δῆτα κομψευριπικῶσ; μὴ ’μοί γε, μὴ ’μοί, μὴ διασκανδικίσῃσ· ἀλλ’ εὑρέ τιν’ ἀπόκινον ἀπὸ τοῦ δεσπότου. λέγε δὴ μόλωμεν ξυνεχὲσ ὡδὶ ξυλλαβών. καὶ δὴ λέγω μόλωμεν. ἐξόπισθε νῦν αὐτὸ φάθι τοῦ μόλωμεν. αὐτό. πάνυ καλῶσ. ὥσπερ δεφόμενοσ νῦν ἀτρέμα πρῶτον λέγε τὸ μόλωμεν, εἶτα δ’ αὐτό, κᾆτ’ ἐπάγων πυκνόν. μόλωμεν αὐτὸ μόλωμεν αὐτομολῶμεν. ἢν οὐχ ἡδύ; νὴ Δία· πλήν γε περὶ τῷ δέρματι δέδοικα τουτονὶ τὸν οἰωνόν. τί δαί; ὁτιὴ τὸ δέρμα δεφομένων ἀπέρχεται. κράτιστα τοίνυν τῶν παρόντων ἐστὶ νῷν, θεῶν ἰόντε προσπεσεῖν του πρὸσ βρέτασ. ποῖον βρέτασ ; ἐτεὸν ἡγεῖ γὰρ θεούσ; ἔγωγε. ποίῳ χρώμενοσ τεκμηρίῳ; ὁτιὴ θεοῖσιν ἐχθρόσ εἰμ’. οὐκ εἰκότωσ; εὖ προσβιβάζεισ μ’. ἀλλ’ ἑτέρᾳ πῃ σκεπτέον. βούλει τὸ πρᾶγμα τοῖσ θεαταῖσιν φράσω; οὐ χεῖρον· ἓν δ’ αὐτοὺσ παραιτησώμεθα, ἐπίδηλον ἡμῖν τοῖσ προσώποισιν ποιεῖν, ἢν τοῖσ ἔπεσι χαίρωσι καὶ τοῖσ πράγμασιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristotle, Prologue 1:

(아리스토텔레스, Prologue 1:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION