헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί6́3́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 3)

ἔπραξαν δ’ αὐτῶν ἕκαστοι τάδε. οἱ μὲν Ἀρκάδεσ ὡσ ἀπέβησαν νυκτὸσ εἰσ Κάλπησ λιμένα, πορεύονται εἰσ τὰσ πρώτασ κώμασ, στάδια ἀπὸ θαλάττησ ὡσ τριάκοντα. ἐπεὶ δὲ φῶσ ἐγένετο, ἦγεν ἕκαστοσ ὁ στρατηγὸσ τὸν αὑτοῦ λόχον ἐπὶ κώμην· ὁποία δὲ μείζων ἐδόκει εἶναι, σύνδυο λόχουσ ἦγον οἱ στρατηγοί. συνεβάλλοντο δὲ καὶ λόφον εἰσ ὃν δέοι πάντασ ἁλίζεσθαι·

καὶ ἅτε ἐξαίφνησ ἐπιπεσόντεσ ἀνδράποδά τε πολλὰ ἔλαβον καὶ πρόβατα πολλὰ περιεβάλλοντο. οἱ δὲ Θρᾷκεσ ἡθροίζοντο οἱ διαφεύγοντεσ·

πολλοὶ δὲ διέφευγον πελτασταὶ ὄντεσ ὁπλίτασ ἐξ αὐτῶν τῶν χειρῶν. ἐπεὶ δὲ συνελέγησαν, πρῶτον μὲν τῷ Σμίκρητοσ λόχῳ ἑνὸσ τῶν Ἀρκάδων στρατηγῶν ἀπιόντι ἤδη εἰσ τὸ συγκείμενον καὶ πολλὰ χρήματα ἄγοντι ἐπιτίθενται. καὶ τέωσ μὲν ἐμάχοντο ἅμα πορευόμενοι οἱ Ἕλληνεσ, ἐπὶ δὲ διαβάσει χαράδρασ τρέπονται αὐτούσ, καὶ αὐτόν τε τὸν Σμίκρητα ἀποκτιννύασι καὶ τοὺσ ἄλλουσ πάντασ·

ἄλλου δὲ λόχου τῶν δέκα στρατηγῶν τοῦ Ἡγησάνδρου ὀκτὼ μόνουσ ἔλιπον· καὶ αὐτὸσ Ἡγήσανδροσ ἐσώθη. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ λόχοι συνῆλθον οἱ μὲν σὺν πράγμασιν οἱ δὲ ἄνευ πραγμάτων·

οἱ δὲ Θρᾷκεσ ἐπεὶ ηὐτύχησαν τοῦτο τὸ εὐτύχημα, συνεβόων τε ἀλλήλουσ καὶ συνελέγοντο ἐρρωμένωσ τῆσ νυκτόσ. καὶ ἅμα ἡμέρᾳ κύκλῳ περὶ τὸν λόφον ἔνθα οἱ Ἕλληνεσ ἐστρατοπεδεύοντο ἐτάττοντο καὶ ἱππεῖσ πολλοὶ καὶ πελτασταί, καὶ ἀεὶ πλέονεσ συνέρρεον· καὶ προσέβαλλον πρὸσ τοὺσ ὁπλίτασ ἀσφαλῶσ· οἱ μὲν γὰρ Ἕλληνεσ οὔτε τοξότην εἶχον οὔτε ἀκοντιστὴν οὔτε ἱππέα·

οἱ δὲ προσθέοντεσ καὶ προσελαύνοντεσ ἠκόντιζον· ὁπότε δὲ αὐτοῖσ ἐπίοιεν, ῥᾳδίωσ ἀπέφευγον· ἄλλοι δὲ ἄλλῃ ἐπετίθεντο. καὶ τῶν μὲν πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο, τῶν δὲ οὐδείσ·

ὥστε κινηθῆναι οὐκ ἐδύναντο ἐκ τοῦ χωρίου, ἀλλὰ τελευτῶντεσ καὶ ἀπὸ τοῦ ὕδατοσ εἶργον αὐτοὺσ οἱ Θρᾷκεσ. ἐπεὶ δὲ ἀπορία πολλὴ ἦν, διελέγοντο περὶ σπονδῶν·

καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὡμολόγητο αὐτοῖσ, ὁμήρουσ δὲ οὐκ ἐδίδοσαν οἱ Θρᾷκεσ αἰτούντων τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ’ ἐν τούτῳ ἴσχετο. τὰ μὲν δὴ τῶν Ἀρκάδων οὕτωσ εἶχε. Χειρίσοφοσ δὲ ἀσφαλῶσ πορευόμενοσ παρὰ θάλατταν ἀφικνεῖται εἰσ Κάλπησ λιμένα.

Ξενοφῶντι δὲ διὰ τῆσ μεσογείασ πορευομένῳ οἱ ἱππεῖσ καταθέοντεσ ἐντυγχάνουσι πρεσβύταισ πορευομένοισ ποι. καὶ ἐπεὶ ἤχθησαν παρὰ Ξενοφῶντα, ἐρωτᾷ αὐτοὺσ εἴ που ᾔσθηνται ἄλλου στρατεύματοσ ὄντοσ Ἑλληνικοῦ. οἱ δὲ ἔλεγον πάντα τὰ γεγενημένα, καὶ νῦν ὅτι πολιορκοῦνται ἐπὶ λόφου, οἱ δὲ Θρᾷκεσ πάντεσ περικεκυκλωμένοι εἰε͂ν αὐτούσ.

ἐνταῦθα τοὺσ μὲν ἀνθρώπουσ τούτουσ ἐφύλαττεν ἰσχυρῶσ, ὅπωσ ἡγεμόνεσ εἰε͂ν ὅποι δέοι· σκοποὺσ δὲ καταστήσασ συνέλεξε τοὺσ στρατιώτασ καὶ ἔλεξεν· ἄνδρεσ στρατιῶται, τῶν Ἀρκάδων οἱ μὲν τεθνᾶσιν, οἱ δὲ λοιποὶ ἐπὶ λόφου τινὸσ πολιορκοῦνται.

νομίζω δ’ ἔγωγε, εἰ ἐκεῖνοι ἀπολοῦνται, οὐδ’ ἡμῖν εἶναι οὐδεμίαν σωτηρίαν, οὕτω μὲν πολλῶν ὄντων <τῶν> πολεμίων, οὕτω δὲ τεθαρρηκότων. κράτιστον οὖν ἡμῖν ὡσ τάχιστα βοηθεῖν τοῖσ ἀνδράσιν, ὅπωσ εἰ ἔτι εἰσὶ σῷοι, σὺν ἐκείνοισ μαχώμεθα καὶ μὴ μόνοι λειφθέντεσ μόνοι καὶ κινδυνεύωμεν.

ἡμεῖσ γὰρ ἀποδραίημεν ἂν οὐδαμοῖ ἐνθένδε·

πολλὴ μὲν γάρ, ἔφη, εἰσ Ἡράκλειαν πάλιν ἀπιέναι, πολλὴ δὲ εἰσ Χρυσόπολιν διελθεῖν· οἱ δὲ πολέμιοι πλησίον· εἰσ Κάλπησ δὲ λιμένα, ἔνθα Χειρίσοφον εἰκάζομεν εἶναι, εἰ σέσωσται, ἐλαχίστη ὁδόσ. ἀλλὰ δὴ ἐκεῖ μὲν οὔτε πλοῖά ἐστιν οἷσ ἀποπλευσούμεθα, μένουσι δὲ αὐτοῦ οὐδὲ μιᾶσ ἡμέρασ ἔστι τὰ ἐπιτήδεια. τῶν δὲ πολιορκουμένων ἀπολομένων σὺν τοῖσ Χειρισόφου μόνοισ κάκιόν ἐστι διακινδυνεύειν ἢ τῶνδε σωθέντων πάντασ εἰσ ταὐτὸν ἐλθόντασ κοινῇ τῆσ σωτηρίασ ἔχεσθαι.

ἀλλὰ χρὴ παρασκευασαμένουσ τὴν γνώμην πορεύεσθαι ὡσ νῦν ἢ εὐκλεῶσ τελευτῆσαι ἔστιν ἢ κάλλιστον ἔργον ἐργάσασθαι Ἕλληνασ τοσούτουσ σώσαντασ. καὶ ὁ θεὸσ ἴσωσ ἄγει οὕτωσ, ὃσ τοὺσ μεγαληγορήσαντασ ὡσ πλέον φρονοῦντασ ταπεινῶσαι βούλεται, ἡμᾶσ δὲ τοὺσ ἀπὸ τῶν θεῶν ἀρχομένουσ ἐντιμοτέρουσ ἐκείνων καταστῆσαι.

ἀλλ’ ἕπεσθαι χρὴ καὶ προσέχειν τὸν νοῦν, ὡσ ἂν τὸ παραγγελλόμενον δύνησθε ποιεῖν. νῦν μὲν οὖν στρατοπεδευσώμεθα προελθόντεσ ὅσον ἂν δοκῇ καιρὸσ εἶναι εἰσ τὸ δειπνοποιεῖσθαι·

ἑώσ δ’ ἂν πορευώμεθα, Τιμασίων ἔχων τοὺσ ἱππέασ προελαυνέτω ἐφορῶν ἡμᾶσ καὶ σκοπείτω τὰ ἔμπροσθεν, ὡσ μηδὲν ἡμᾶσ λάθῃ. ταῦτ’ εἰπὼν ἡγεῖτο.

παρέπεμψε δὲ καὶ τῶν γυμνήτων ἀνθρώπουσ εὐζώνουσ εἰσ τὰ πλάγια καὶ εἰσ τὰ ἄκρα, ὅπωσ εἴ πού τί ποθεν καθορῷεν, σημαίνοιεν· ἐκέλευε δὲ καίειν ἅπαντα ὅτῳ ἐντυγχάνοιεν καυσίμῳ. οἱ δὲ ἱππεῖσ σπειρόμενοι ἐφ’ ὅσον καλῶσ εἶχεν ἔκαιον, καὶ οἱ πελτασταὶ ἐπιπαριόντεσ κατὰ τὰ ἄκρα ἔκαιον πάντα ὅσα καύσιμα ἑώρων, καὶ ἡ στρατιὰ δέ, εἴ τινι παραλειπομένῳ ἐντυγχάνοιεν·

ὥστε πᾶσα ἡ χώρα αἴθεσθαι ἐδόκει καὶ τὸ στράτευμα πολὺ εἶναι. ἐπεὶ δὲ ὡρ́α ἦν, κατεστρατοπεδεύσαντο ἐπὶ λόφον ἐκβάντεσ, καὶ τά τε τῶν πολεμίων πυρὰ ἑώρων, ἀπεῖχον δὲ ὡσ τετταράκοντα σταδίουσ, καὶ αὐτοὶ ὡσ ἐδύναντο πλεῖστα πυρὰ ἔκαιον.

ἐπεὶ δὲ ἐδείπνησαν τάχιστα, παρηγγέλθη τὰ πυρὰ κατασβεννύναι πάντα.

καὶ τὴν μὲν νύκτα φυλακὰσ ποιησάμενοι ἐκάθευδον· ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ προσευξάμενοι τοῖσ θεοῖσ, συνταξάμενοι ὡσ εἰσ μάχην ἐπορεύοντο ᾗ ἐδύναντο τάχιστα. Τιμασίων δὲ καὶ οἱ ἱππεῖσ ἔχοντεσ τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ προελαύνοντεσ ἐλάνθανον αὑτοὺσ ἐπὶ τῷ λόφῳ γενόμενοι ἔνθα ἐπολιορκοῦντο οἱ Ἕλληνεσ.

καὶ οὐχ ὁρῶσιν οὔτε φίλιον στράτευμα οὔτε πολέμιον καὶ ταῦτα ἀπαγγέλλουσι πρὸσ τὸν Ξενοφῶντα καὶ τὸ στράτευμα, γρᾴδια δὲ καὶ γερόντια καὶ πρόβατα ὀλίγα καὶ βοῦσ καταλελειμμένουσ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον θαῦμα ἦν τί εἰή τὸ γεγενημένον, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν καταλελειμμένων ἐπυνθάνοντο ὅτι οἱ μὲν Θρᾷκεσ ἀφ’ ἑσπέρασ ᾤχοντο ἀπιόντεσ, καὶ τοὺσ Ἕλληνασ δ’ ἔφασαν οἴχεσθαι·

ὅποι δέ, οὐκ εἰδέναι. ταῦτα ἀκούσαντεσ οἱ ἀμφὶ Ξενοφῶντα, ἐπεὶ ἠρίστησαν, συσκευασάμενοι ἐπορεύοντο, βουλόμενοι ὡσ τάχιστα συμμεῖξαι τοῖσ ἄλλοισ εἰσ Κάλπησ λιμένα.

καὶ πορευόμενοι ἑώρων τὸν στίβον τῶν Ἀρκάδων καὶ Ἀχαιῶν κατὰ τὴν ἐπὶ Κάλπησ ὁδόν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο εἰσ τὸ αὐτό, ἄσμενοί τε εἶδον ἀλλήλουσ καὶ ἠσπάζοντο ὥσπερ ἀδελφούσ. καὶ ἐπυνθάνοντο οἱ Ἀρκάδεσ τῶν περὶ Ξενοφῶντα τί τὰ πυρὰ κατασβέσειαν·

ἡμεῖσ μὲν γάρ, ἔφασαν, ᾤμεθα ὑμᾶσ τὸ μὲν πρῶτον, ἐπειδὴ τὰ πυρὰ οὐχ ἑωρῶμεν, τῆσ νυκτὸσ ἥξειν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ· καὶ οἱ πολέμιοι δέ, ὥσ γε ἡμῖν ἐδόκουν, τοῦτο δείσαντεσ ἀπῆλθον· σχεδὸν γὰρ ἀμφὶ τοῦτον τὸν χρόνον ἀπῇσαν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀφίκεσθε, ὁ δὲ χρόνοσ ἐξῆκεν, ᾠόμεθα ὑμᾶσ πυθομένουσ τὰ παρ’ ἡμῖν φοβηθέντασ οἴχεσθαι ἀποδράντασ ἐπὶ θάλατταν·

καὶ ἐδόκει ἡμῖν μὴ ἀπολείπεσθαι ὑμῶν. οὕτωσ οὖν καὶ ἡμεῖσ δεῦρο ἐπορεύθημεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 3

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION