Sophocles, Antigone, episode

(소포클레스, Antigone, episode)

τάχ’ εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον. ὦ παῖ, τελείαν ψῆφον ἆρα μὴ κλύων τῆσ μελλονύμφου πατρὶ λυσσαίνων πάρει; ἢ σοὶ μὲν ἡμεῖσ πανταχῇ, δρῶντεσ φίλοι; πάτερ, σόσ εἰμι, καὶ σύ μοι γνώμασ ἔχων χρηστὰσ ἀπορθοῖσ, αἷσ ἔγωγ’ ἐφέψομαι. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶσ ἀξιώσεται γάμοσ μείζων φέρεσθαι σοῦ καλῶσ ἡγουμένου. οὕτω γάρ, ὦ παῖ, χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν, γνώμησ πατρῴασ πάντ’ ὄπισθεν ἑστάναι. τούτου γὰρ οὕνεκ’ ἄνδρεσ εὔχονται γονὰσ κατηκόουσ φύσαντεσ ἐν δόμοισ ἔχειν, ὡσ καὶ τὸν ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖσ καὶ τὸν φίλον τιμῶσιν ἐξ ἴσου πατρί. ὅστισ δ’ ἀνωφέλητα φιτύει τέκνα, τί τόνδ’ ἂν εἴποισ ἄλλο πλὴν αὑτῷ πόνουσ φῦσαι, πολὺν δὲ τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων; μή νύν ποτ’, ὦ παῖ, τὰσ φρένασ ὑφ’ ἡδονῆσ γυναικὸσ οὕνεκ’ ἐκβάλῃσ, εἰδὼσ ὅτι ψυχρὸν παραγκάλισμα τοῦτο γίγνεται, γυνὴ κακὴ ξύνευνοσ ἐν δόμοισ. τί γὰρ γένοιτ’ ἂν ἕλκοσ μεῖζον ἢ φίλοσ κακόσ; ἀλλὰ πτύσασ ὡσεί τε δυσμενῆ μέθεσ τὴν παῖδ’ ἐν Αἴδου τήνδε νυμφεύειν τινί. ἐπεὶ γὰρ αὐτὴν εἷλον ἐμφανῶσ ἐγὼ πόλεωσ ἀπιστήσασαν ἐκ πάσησ μόνην, ψευδῆ γ’ ἐμαυτὸν οὐ καταστήσω πόλει, ἀλλὰ κτενῶ. πρὸσ ταῦτ’ ἐφυμνείτω Δία ξύναιμον. εἰ γὰρ δὴ τά γ’ ἐγγενῆ φύσει ἄκοσμα θρέψω, κάρτα τοὺσ ἔξω γένουσ ἐν τοῖσ γὰρ οἰκείοισιν ὅστισ ἔστ’ ἀνὴρ χρηστόσ, φανεῖται κἀν πόλει δίκαιοσ ὤν. ὅστισ δ’ ὑπερβὰσ ἢ νόμουσ βιάζεται ἢ τοὐπιτάσσειν τοῖσ κρατύνουσιν νοεῖ, οὐκ ἔστ’ ἐπαίνου τοῦτον ἐξ ἐμοῦ τυχεῖν. ἀλλ’ ὃν πόλισ στήσειε τοῦδε χρὴ κλύειν καὶ σμικρὰ καὶ δίκαια καὶ τἀναντία. καὶ τοῦτον ἂν τὸν ἄνδρα θαρσοίην ἐγὼ καλῶσ μὲν ἄρχειν, εὖ δ’ ἂν ἄρχεσθαι θέλειν, δορόσ τ’ ἂν ἐν χειμῶνι προστεταγμένον μένειν δίκαιον κἀγαθὸν παραστάτην. ἀναρχίασ δὲ μεῖζον οὐκ ἔστιν κακόν. αὕτη πόλεισ ὄλλυσιν, ἥδ’ ἀναστάτουσ οἴκουσ τίθησιν, ἥδε συμμάχου δορὸσ τροπὰσ καταρρήγνυσι· τῶν δ’ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ’ ἡ πειθαρχία. οὕτωσ ἀμυντέ’ ἐστὶ τοῖσ κοσμουμένοισ, κοὔτοι γυναικὸσ οὐδαμῶσ ἡσσητέα. κρεῖσσον γάρ, εἴπερ δεῖ, πρὸσ ἀνδρὸσ ἐκπεσεῖν, κοὐκ ἂν γυναικῶν ἥσσονεσ καλοίμεθ’ ἄν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION