헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Μυλιερυ

(플루타르코스, Mulierum virtutes, chapter 0)

περὶ ἀρετῆσ, ὦ Κλέα, γυναικῶν οὐ τὴν αὐτὴν τῷ Θουκυδίδῃ γνώμην ἔχομεν. ὁ μὲν γάρ, ἧσ ἂν ἐλάχιστοσ παρὰ τοῖσ ἐκτὸσ ψόγου πέρι ἢ ἐπαίνου λόγοσ, ἀρίστην ἀποφαίνεται, καθάπερ τὸ σῶμα καὶ τοὔνομα τῆσ ἀγαθῆσ γυναικὸσ οἰόμενοσ δεῖν κατάκλειστον εἶναι καὶ ἀνέξοδον. ἡμῖν δὲ κομψότεροσ μὲν ὁ Γοργίασ φαίνεται, κελεύων μὴ τὸ εἶδοσ ἀλλὰ τὴν δόξαν εἶναι πολλοῖσ γνώριμον τῆσ γυναικόσ·

ἄριστα δ’ ὁ Ῥωμαίων δοκεῖ νόμοσ ἔχειν, ὥσπερ ἀνδράσι καὶ γυναιξὶ δημοσίᾳ μετὰ τὴν τελευτὴν τοὺσ προσήκοντασ ἀποδιδοὺσ ἐπαίνουσ.

ὡσ Εὐριπίδησ φησίν, ἐκ τοῦ φιλοκάλου μάλιστα τῆσ ψυχῆσ ἀναδούμενοσ τὴν πίστιν.

φέρε γάρ, εἰ λέγοντεσ τὴν αὐτὴν εἶναι ζωγραφίαν ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν παρειχόμεθα τοιαύτασ γραφὰσ γυναικῶν, οἱάσ Ἀπελλῆσ ἀπολέλοιπεν ἢ Ζεῦξισ ἢ Νικόμαχοσ, ἆρ’ ἄν τισ ἐπετίμησεν ἡμῖν, ὡσ τοῦ χαρίζεσθαι καὶ ψυχαγωγεῖν μᾶλλον ἢ τοῦ πείθειν στοχαζομένοισ; ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι.

τί δέ; ἐὰν ποιητικὴν πάλιν ἢ μαντικὴν ἀποφαίνοντεσ οὐχ ἑτέραν μὲν ἀνδρῶν ἑτέραν δὲ γυναικῶν οὖσαν, ἀλλὰ τὴν αὐτήν, τὰ Σαπφοῦσ μέλη τοῖσ Ἀνακρέοντοσ ἢ τὰ Σιβύλλησ λόγια τοῖσ; Βάκιδοσ ἀντιπαραβάλλωμεν, ἕξει τισ αἰτιάσασθαι δικαίωσ τὴν ἀπόδειξιν, ὅτι χαίροντα καὶ τερπόμενον ἐπάγει τῇ πίστει τὸν ἀκροατήν;

οὐδὲ τοῦτ’ ἂν εἴποισ. καὶ μὴν οὐκ ἔστιν ἀρετῆσ γυναικείασ καὶ ἀνδρείασ ὁμοιότητα καὶ διαφορὰν ἄλλοθεν καταμαθεῖν μᾶλλον, ἢ βίουσ βίοισ καὶ πράξεσι πράξεισ ὥσπερ ἔργα μεγάλησ τέχνησ,·

παρατιθέντασ ἅμα καὶ σκοποῦντασ, εἰ τὸν αὐτὸν ἔχει χαρακτῆρα καὶ τύπον ἡ Σεμιράμεωσ μεγαλοπραγμοσύνη τῇ Σεσώστριοσ ἢ ἡ Τανακυλλίδοσ σύνεσισ τῇ Σερουίου τοῦ βασιλέωσ, ἢ τὸ Πορκίασ φρόνημα τῷ Βρούτου καὶ τὸ Πελοπίδου τῷ Τιμοκλείασ, κατὰ τὴν κυριωτάτην κοινότητα καὶ δύναμιν·

ἐπειδὴ διαφορὰσ γέ τινασ ἑτέρασ, ὥσπερ χρόασ ἰδίασ, αἱ ἀρεταὶ διὰ τὰσ φύσεισ λαμβάνουσι καὶ συνεξομοιοῦνται τοῖσ ὑποκειμένοισ ἔθεσι καὶ κράσεσι σωμάτων καὶ τροφαῖσ καὶ διαίταισ·

ἄλλωσ γὰρ ἀνδρεῖοσ ὁ Ἀχιλλεὺσ ἄλλωσ ὁ Αἰάσ·

καὶ φρόνησισ Ὀδυσσέωσ οὐχ ὁμοία τῇ Νέστοροσ οὐδὲ δίκαιοσ ὡσαύτωσ Κάτων καὶ Ἀγησίλαοσ, οὐδ’ Εἰρήνη φίλανδροσ ὡσ Ἄλκηστισ οὐδὲ Κορνηλία μεγαλόφρων ὡσ Ὀλυμπιάσ.

ἀλλὰ μὴ παρὰ τοῦτο πολλὰσ καὶ διαφόρουσ ποιῶμεν ἀνδρείασ καὶ φρονήσεισ καὶ δικαιοσύνασ, ἂν μόνον τοῦ λόγου τοῦ οἰκείου μηδεμίαν αἱ καθ’ ἕκαστον ἀνομοιότητεσ; ἐκβιβάζωσι.

τὰ μὲν οὖν ἄγαν περιβόητα καὶ ὅσων οἶμαί σε βιβλίοισ ἐντυχοῦσαν ἱστορίαν ἔχειν καὶ γνῶσιν ἤδη παρήσω· πλὴν εἰ μή τινα τοὺσ τὰ κοινὰ καὶ δεδημευμένα πρὸ ἡμῶν ἱστορήσαντασ ἀκοῆσ ἄξια διαπέφευγεν.

τῶν κοινῶν οὐ χεῖρόν ἐστι προϊστορῆσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Mulierum virtutes, chapter 0

(플루타르코스, Mulierum virtutes, chapter 0)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION