Plutarch, Mulierum virtutes, chapter 24

(플루타르코스, Mulierum virtutes, chapter 24)

Θεαγένησ ὁ Θηβαῖοσ, Ἐπαμεινώνδᾳ καὶ Πελοπίδᾳ καὶ τοῖσ ἀρίστοισ ἀνδράσι τὴν αὐτὴν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ λαβὼν διάνοιαν, ἔπταισε περὶ τὴν κοινὴν τύχην τῆσ Ἑλλάδοσ ἐν Χαιρωνείᾳ, κρατῶν ἤδη καὶ διώκων τοὺσ κατ’ αὐτὸν ἀντιτεταγμένουσ. "μέχρι ποῦ διώκεισ;

"μέχρι Μακεδονίασ. ἀποθανόντι δ’ αὐτῷ περιῆν ἀδελφὴ μαρτυροῦσα κἀκεῖνον ἀρετῇ γένουσ καὶ φύσει μέγαν ἄνδρα καὶ λαμπρὸν γενέσθαι· ἀρετῆσ ὑπῆρξεν, ὥστε κουφότερον, ὅσον τῶν κοινῶν ἀτυχημάτων εἰσ αὐτὴν ἦλθεν, ἐνεγκεῖν.

ἐπεὶ γὰρ ἐκράτησε Θηβαίων Ἀλέξανδροσ, ἄλλοι δ’ ἄλλα τῆσ πόλεωσ ἐπόρθουν ἐπιόντεσ, ἔτυχε τὴν Τιμοκλείασ οἰκίαν καταλαβὼν ἄνθρωποσ οὐκ ἐπιεικὴσ οὐδ’ ἥμεροσ ἀλλ’ ὑβριστὴσ καὶ ἀνόητοσ· ἦρχε δὲ Θρᾳκίου τινὸσ ἴλησ καὶ ὁμώνυμοσ ἦν τοῦ βασιλέωσ οὐδὲν δ’ ὅμοιοσ.

οὔτε γὰρ τὸ γένοσ οὔτε τὸν βίον αἰδεσθεὶσ τῆσ γυναικόσ, ὡσ ἐνέπλησεν ἑαυτὸν οἴνου, μετὰ δεῖπνον ἐκάλει συναναπαυσομένην.

καὶ τοῦτο πέρασ οὐκ ἦν· ἀλλὰ καὶ χρυσὸν ἐζήτει καὶ ἄργυρον, εἴ τισ εἰή κεκρυμμένοσ ὑπ’ αὐτῆσ, τὰ μὲν ὡσ ἀπολῶν τὰ δ’ ὡσ ἕξων διὰ παντὸσ ἐν τάξει γυναικόσ. "τεθνάναι πρὸ ταύτησ ἐγὼ τῆσ νυκτὸσ ἢ ζῆν·

"τὸ γοῦν σῶμα πάντων ἀπολλυμένων ἀπείρατον ὕβρεωσ διαφυλάξαι· "πεπραγμένων δ’ οὕτωσ, εἴ σε κηδεμόνα καὶ δεσπότην καὶ ἄνδρα δεῖ νομίζειν, τοῦ δαίμονοσ διδόντοσ, οὐκ ἀποστερήσω σε τῶν σῶν· "ἐμαυτὴν γάρ, ὅ τι βούλει σύ, ὁρῶ γεγενημένην. "ἐμοὶ περὶ σῶμα κόσμοσ ἦν καὶ ἄργυροσ ἐν ἐκπώμασιν, ἦν τι καὶ χρυσοῦ καὶ νομίσματοσ. "ὡσ δ’ ἡ πόλισ ἡλίσκετο, πάντα συλλαβεῖν κελεύσασα τὰσ θεραπαινίδασ ἔρριψα, μᾶλλον δὲ κατεθέμην εἰσ φρέαρ ὕδωρ οὐκ ἔχον· "οὐδ’ ἴσασιν αὐτὸ πολλοί· "πῶμα γὰρ ἔπεστι καὶ κύκλῳ περιπέφυκεν ὕλη σύσκιοσ. "ταῦτα σὺ μὲν εὐτυχοίησ λαβών, ἐμοὶ δ’ ἔσται πρόσ σε μαρτύρια καὶ γνωρίσματα τῆσ περὶ τὸν οἶκον εὐτυχίασ καὶ λαμπρότητοσ. ἀκούσασ οὖν ὁ Μακεδὼν οὐ περιέμεινε τὴν ἡμέραν, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐβάδιζεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἡγουμένησ τῆσ Τιμοκλείασ·

καὶ τὸν κῆπον ἀποκλεῖσαι κελεύσασ, ὅπωσ αἴσθοιτο μηδείσ, κατέβαινεν ἐν τῷ χιτῶνι. στυγερὰ δ’ ἡγεῖτο Κλωθὼ τιμωρὸσ ὑπὸ τῆσ Τιμοκλείασ ἐφεστώσησ ἄνωθεν.

πολλοὺσ μὲν αὐτὴ τῶν λίθων ἐπέφερε πολλοὺσ δὲ καὶ μεγάλουσ αἱ θεραπαινίδεσ ἐπεκυλίνδουν, ἄχρι οὗ κατέκοψαν αὐτὸν καὶ κατέχωσαν.

ὡσ δ’ ἔγνωσαν οἱ Μακεδόνεσ καὶ τὸν νεκρὸν ἀνείλοντο κηρύγματοσ ἤδη γεγονότοσ μηδένα κτείνειν Θηβαίων, ἦγον αὐτὴν συλλαβόντεσ ἐπὶ τὸν βασιλέα καὶ προσήγγειλαν τὸ τετολμημένον.

ὁ δὲ καὶ τῇ καταστάσει τοῦ προσώπου καὶ τῷ σχολαίῳ τοῦ βαδίσματοσ ἀξιωματικόν. τι καὶ γενναῖον ἐνιδὼν πρῶτον ἀνέκρινεν αὐτὴν τίσ εἰή γυναικῶν. "ἐμοὶ Θεαγένησ ἦν ἀδελφόσ, ὃσ ἐν Χαιρωνείᾳ στρατηγῶν καὶ μαχόμενοσ πρὸσ ὑμᾶσ;

"ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ; "ἔπεσεν, ὅπωσ; "ἡμεῖσ μηδὲν τοιοῦτον πάθωμεν· "ἐπεὶ δὲ πεπόνθαμεν ἀνάξια τοῦ γένουσ, ἀποθανεῖν οὐ φεύγομεν· "οὐδὲ γὰρ ἄμεινον ἴσωσ ζῶσαν ἑτέρασ πειρᾶσθαι νυκτόσ, εἰ σὺ τοῦτο μὴ κωλύσεισ. ἐπιεικέστατοι τῶν παρόντων ἐδάκρυσαν, Ἀλεξάνδρῳ δ’ οἰκτίρειν μὲν οὐκ ἐπῄει τὴν ἄνθρωπον ὡσ μείζονα, θαυμάσασ δὲ τὴν ἀρετὴν καὶ τὸν λόγον εὖ μάλα καθαψάμενον αὐτοῦ, τοῖσ μὲν ἡγεμόσι παρήγγειλε προσέχειν καὶ φυλάττειν, μὴ πάλιν ὕβρισμα τοιοῦτον εἰσ οἰκίαν ἔνδοξον γένηται·

τὴν δὲ Τιμόκλειαν ἀφῆκεν αὐτήν τε καὶ πάντασ, ὅσοι κατὰ γένοσ αὐτῇ προσήκοντεσ εὑρέθησαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION