Plutarch, De E apud Delphos, section 21

(플루타르코스, De E apud Delphos, section 21)

"τοὺσ δ’ Ἀπόλλωνα καὶ ἥλιον ἡγουμένουσ τὸν αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μὲν ἄξιόν ἐστι καὶ φιλεῖν δι’ εὐφημίαν, ὃ μάλιστα τιμῶσιν ὧν ἴσασι καὶ ποθοῦσιν, εἰσ τοῦτο τιθέντασ τοῦ θεοῦ τὴν ἐπίνοιαν. "ὡσ δὲ νῦν ἐν τῷ καλλίστῳ τῶν ἐνυπνίων τὸν θεὸν ὀνειροπολοῦντασ ἐγείρωμεν καὶ παρακαλῶμεν ἀνωτέρω προάγειν καὶ θεάσασθαι τὸ ὕπαρ αὐτοῦ καὶ τὴν οὐσίαν· "τιμᾶν δὲ καὶ τὴν εἰκόνα τήνδε καὶ σέβεσθαι τὸ περὶ αὐτὴν γόνιμον, ὡσ ἀνυστόν ἐστιν αἰσθητῷ νοητοῦ καὶ φερομένῳ μένοντοσ, ἐμφάσεισ τινὰσ καὶ εἴδωλα διαλάμπουσαν ἁμωσγέπωσ τῆσ περὶ ἐκεῖνον εὐμενείασ καὶ μακαριότητοσ. "ἐκστάσεισ δ’ αὐτοῦ καὶ μεταβολὰσ πῦρ ἀφιέντοσ, αἳ αὐτὸν ἀνασπῶσιν ὡσ λέγουσιν, αὖθισ τε καταθλίβοντοσ ἐνταῦθα καὶ κατατείνοντοσ εἰσ γῆν καὶ θάλασσαν καὶ ἀνέμουσ καὶ ζῷα, καὶ τὰ δεινὰ παθήματα καὶ ζῴων καὶ φυτῶν, οὐδ’ ἀκούειν ὅσιον ἢ τοῦ ποιητικοῦ παιδὸσ ἔσται φαυλότεροσ, ἣν ἐκεῖνοσ ἔν τινι ψαμάθῳ συντιθεμένῃ καὶ διαχεομένῃ πάλιν ὑφ’ αὑτοῦ παίζει παιδιάν, ταύτῃ περὶ τὰ ὅλα χρώμενοσ ἀεί, καὶ τὸν κόσμον οὐκ ὄντα πλάττων εἶτ’ ἀπολλύων γενόμενον. "τοὐναντίον γὰρ ὅσου ἁμωσγέπωσ ἐγγέγονε τῷ κόσμῳ, τοῦτο συνδεῖ τὴν οὐσίαν καὶ κρατεῖ τῆσ περὶ τὸ σωματικὸν ἀσθενείασ ἐπὶ φθορὰν φερομένησ. "καί μοι δοκεῖ μάλιστα πρὸσ τοῦτον τὸν λόγον ἀντιταττόμενον τὸ ῥῆμα καὶ μαρτυρόμενον εἶ φάναι πρὸσ τὸν θεόν, ὡσ οὐδέποτε γιγνομένησ περὶ αὐτὸν ἐκστάσεωσ καὶ μεταβολῆσ, ἀλλ’ ἑτέρῳ τινὶ θεῷ, μᾶλλον δὲ δαίμονι τεταγμένῳ περὶ τὴν ἐν φθορᾷ καὶ γενέσει φύσιν, τοῦτο ποιεῖν καὶ πάσχειν προσῆκον· "ὡσ δῆλόν ἐστιν ἀπὸ τῶν ὀνομάτων εὐθὺσ οἱο͂ν ἐναντίων ὄντων καὶ ἀντιφώνων. "λέγεται γὰρ ὁ μὲν Ἀπόλλων ὁ δὲ Πλούτων, καὶ ὁ μὲν Δήλιοσ ὁ δ’ Αἰδωνεύσ, καὶ ὁ μὲν Φοῖβοσ ὁ δὲ Σκότιοσ· "καὶ παρ’ ᾧ μὲν αἱ Μοῦσαι καὶ ἡ Μνημοσύνη, παρ’ ᾧ δ’ ἡ Λήθη καὶ ἡ Σιωπή· "καὶ ὁ μὲν Θεώριοσ καὶ Φαναῖοσ, ὁ δὲ νυκτὸσ ἀιδνᾶσ ἀεργηλοῖὸ θ’ Ὕπνου κοίρανοσ· "καὶ ὁ μὲν βροτοῖσι θεῶν ἔχθιστοσ ἁπάντων πρὸσ ὃν δὲ Πίνδαροσ εἴρηκεν οὐκ ἀηδῶσ κατεκρίθη δὲ θνατοῖσ ἀγανώτατοσ ἔμμεν. "εἰκότωσ οὖν ὁ Εὐριπίδησ, εἶπε λοιβαὶ νεκύων φθιμένων ἀοιδαί, τὰσ χρυσοκόμα Ἀπόλλων οὐκ ἐνδέχεται. "καὶ πρότεροσ ἔτι τούτου ὁ Στησίχοροσ, μάλα τοι μάλιστα παιγμοσύνασ τε φιλεῖ μολπὰσ τ’ Ἀπόλλων, κάδεα δὲ στοναχάσ τ’ Αἴδασ ἔλαχε. "Σοφοκλῆσ δὲ καὶ τῶν ὀργάνων ἑκατέρῳ προσνέμων ἑκάτερον δῆλόσ ἐστι διὰ τούτων, οὐ νάβλα κωκυτοῖσιν οὐ λύρα φίλα καὶ γὰρ ὁ αὐλὸσ ὀψὲ καὶ πρῴην ἐτόλμησε φωνὴν ἐφ’ ἱμερτοῖσιν ἀφιέναι· "τὸν δὲ πρῶτον χρόνον εἵλκετο πρὸσ τὰ πένθη, καὶ τὴν περὶ ταῦτα λειτουργίαν οὐ μάλ’ ἔντιμον οὐδὲ φαιδρὰν εἶχεν, εἶτ’ ἐμίχθη πάντα πᾶσι. "μάλιστα δὲ τὰ θεῖα πρὸσ τὰ δαιμόνια συγχέοντεσ εἰσ ταραχὴν αὑτοὺσ κατέστησαν. "ἀλλά γε τῷ Ε τὸ γνῶθι σαυτόν ἐοίκέ πωσ ἀντικεῖσθαι καὶ τρόπον τινὰ πάλιν συνᾴδειν· "τὸ μὲν γὰρ ἐκπλήξει καὶ σεβασμῷ πρὸσ τὸν θεὸν ὡσ ὄντα διὰ παντὸσ ἀναπεφώνηται, τὸ δ’ ὑπόμνησίσ ἐστι τῷ θνητῷ τῆσ περὶ αὐτὸν φύσεωσ καὶ ἀσθενείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION