Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 179:

ἀλλὰ μήν, ἔφην ἐγώ, ἐπειδὴ δυσχερῶσ δοκεῖσ μοι ἔχειν πρὸσ τοῦτο, τοῦτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε δὲ ἄλλο ὧν ἔλεγεσ ἐπισκεψώμεθα. ἀφροσύνην τι καλεῖσ; ἔφη. τούτῳ τῷ πράγματι οὐ πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν ἡ σοφία; ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη. πότερον δὲ ὅταν πράττωσιν ἅνθρωποι ὀρθῶσ τε καὶ ὠφελίμωσ, τότε σωφρονεῖν σοι δοκοῦσιν οὕτω πράττοντεσ, ἢ εἰ τοὐναντίον ἔπραττον; σωφρονεῖν, ἔφη. οὐκοῦν σωφροσύνῃ σωφρονοῦσιν;